ودك هديه آسماني خداوند به زوجين است و از همين روست كه قانونگذار نگهداري كودك را هم حق و هم تكليف پدر و مادر دانسته و در صورت مفارقت و جدايي زوجين از يكديگر چنين تعيين تكليف نموده است: «براي حضانت و نگهداري طفلي كه ابوين او جدا از يكديگر زندگي ميكنند، مادر تا هفتسالگي اولويت دارد و پس ازآن با پدر است.» سپس در تبصره الحاقي ماده 1169 اصلاحي 1382 مقنن بيان ميدارد: «بعد از هفتسالگي در صورت اختلاف، حضانت طفل با رعايت مصلحت كودك به تشخيص دادگاه ميباشد.»
همانگونه كه گفته شد، از آنجايي كه نگهداري از كودك حق والدين محسوب ميگردد، بنابراين در صورتي كه به علت طلاق يا به هر جهت ديگر، پدر و مادر كودك در يك منزل سكونت نداشته باشند، هريك از آنها كه طفل تحت حضانت او نميباشد، حق ملاقات فرزند خود را دارد. تعيين زمان و مكان ملاقات و ساير جزئيات مربوط به آن، در صورت بروز اختلاف ميان پدر و مادر با دادگاه است و به تبع اين امر كودك را نميتوان از ابوين و يا پدر و مادري كه حضانت با اوست، گرفت؛ مگر در صورت وجود علت قانوني.