پيدايش برق در اصفهان همواره با نام مرحوم عطاءالملك دهش همراه بوده است وي در سال 1304 اقدام به تاسيس اولين كارخانه برق به قدرت 99 كيلووات در محله فعلي دروازه دولت كوچه تلفن خانه نمود كه در سال 1306 مورد بهره‌برداري قرار گرفت و باعث شگفتي مردم اصفهان در آن عصر گرديد و براي اولين بار ميدان نقش جهان و عمارت عالي قاپو و چهلستون برق‌دار شدند.
سوخت اين مولد كوچك و ابتدايي هيزم بود، در شرايطي از اين مولد كوچك استفاده مي‌شد كه نيروي برق جنبه عمومي نداشته و مصرف آب بسيار محدود بوده و از طرفي ظرفيت نصب شده نيز تكافو نمي‌كرد، به همين دليل در سال 1306 به ميزان 120 كيلووات به قدرت نصب شده اضافه گرديد.
در سال 1312 به منظور جبران كمبود نيروي توليدي يك دستگاه ديزل 280 كيلوواتي نصب گرديد و چون بهره‌برداري از مولدهاي موجود با سوخت هيزم به صرفه نبود، به تدريج اين مولد از رده بهره‌برداري خارج و مولد ديزلي جايگزين آن گرديد و استفاده از نيروي برق كه از غروب تا نيمه‌شب انجام مي‌شد تا صبح ادامه يافت.
در سال 1316 دستگاههاي مولد برق از نيروگاه دروازه دولت به كارخانه ريسندگي واقع در قسمت جنوبي پل خواجو منتقل گرديد و در محل جديد با نصب دو دستگاه ديزل به قدرت 1500 اسب تا حدودي كمبود برق را جبران نمود.
نيروي توليدي بوسيله خط 3000 ولتي كه درابتداي خيابان چهارباغ كشيده شده بود به مركز اصفهان منتقل مي‌شد.
در سال 1320 با سهيم شدن شهرداري در شركت مرحوم دهش وزارت كشور نسبت به احداث شبكه 6000 ولتي با كابل‌هاي زيرزميني و دو دستگاه پست ترانسفورماتور جهت اصفهان اقدام نمود و اين شبكه توسط سه رشته كابل 6000 ولتي از پست تقسيمي كه جنب كارخانه ريسباف ساخته شده بود با ترانسفورماتور 500 كيلوولت آمپر كه در كارخانه ريسباف نصب شده بود، انتقال نيرو را انجام مي‌داد. در سال 1324 شركت سهامي توربين اصفهان تاسيس و شروع به كار نمود.