محدوده مقادير لزجت در سيالات مختلف بسيار وسيع است. مثلاً لزجت هوا در فشارها و درجه حرارتهای معمول، نسبتاً کوچک است. اين مقدار كوچك لزجت در بعضی شرايط، نقش مهمی در توصيف رفتار جريان ايفا میکند. يکی از اثرات مهم لزجت سيالات در تشکيل لايه مرزی[1] است.
جريان سيالی که بر روی يک سطح صاف و ثابت حرکت میکند را در نظر بگيريد. به تجربه ثابت شده است که سيال در تماس با سطح به آن میچسبد (شرط عدم لغزش[2]). اين پديده باعث میشود که حرکت سيال در يک لايه نزديک به سطح کند شود و ناحیهای به نام لايه مرزی بوجود میآید. در داخل لايه مرزی سرعت سيال از مقدار صفر در سطح به مقدار کامل خود افزايش میيابد، که معادل سرعت جريان در خارج از اين لايه است. بعبارت ديگر، در لايه مرزي سرعت افقي در امتداد عمود بر سطح تغيير ميكند، كه اين تغييرات در نزديكي سطح بسيار شديد است.
مرزي نزديك يك صفحه تخت در جريان موازي با زاويه صفر نسبت به امتداد جسم، بعلت اينكه فشار استاتيكي در كل ميدان جريان ثابت باقي ميماند، نسبتاً ساده است. از آنجا كه خارج از لايه مرزي سرعت ثابت باقي ميماند و همچنين به خاطر اينكه در جريان بدون اصطكاك معادله برنولي معتبر است، فشار نيز ثابت باقی خواهد ماند. بنابراين فشار در امتداد لايه مرزي هم اندازه با فشار در خارج از لايه مرزي، ولي در فواصل مشابه است.