وهابیت دیدگاه جدیدی در مذهب سنی حنبلی است که بنیانگذار آن
عبدالوهاب از شیوخ و علمای سنی عربستان بود او خود پیرو
شیخ الاسلام ابن تیمیه بود و با
شیعیان و تصوف و و... وجود داشت دشمن
بود. شیخ محمد عبدالوهاب (۱۱۱۵-۱۲۰۶ قمری، ۱۷۳۰-۱۷۹۳ میلادی) دشمن عقل و منطق و
اجماع است و تنها به حدیث و قران اعتقاد دارد. محمد بن عبدالوهاب در سال ۱۱۱۶در
عونيه نجد متولد شد و در دمشق بتحصيل پرداخت و از علماء حنبلی اراء ابن تيميه متوفی در
سال ۷۲۸ و ابن قيم الجوزيه شاگرد او متوفی در سال ۷۵۱ را اموخت و اراء انها را
پذيرفت مسلک وهابيه از اينجا شروع میشود. ابن عبدالوهاب به بغداد و بصره مسافرت
کرد و مذهب حنبلی را تکميل کرد و برگشت و محمد بن سعود را که بر قبائل عتوب و عنزه
امارت داشت به مسلک خود دعوت کرد و او نيز قبول کرد و اينمسلک را شعار حکومت خود
کرد و برای نشر ان با شهر های مجاور خود پيکار ها کرد و مرکز حکومت خود را درعيه
قرار داد رياضی ها از دعوت او سرپيچيدند و دهام بن دواس امير رياض با ابن سعود
سالها پيکار کرد تا عاقبت مغلوب شد و حکومت رياض با ابن سعود شد. پس از ابن سعود،
پسرش عبدالعزيز بن سعود بامارت رسيد. او نيز برای نشر مسلک وهابيها کوششها و جنگها
کرد. يکدفعه به مکه حمله کرد و يکمرتبه به عراق و درسال ۱۲۱۵ يا ۱۲۱۶ پانزده هزار
وهابی بشهر کربلا ريختند و بقتل و غارت پرداختند و خزينه و حرم سيدالشهدا حسين بن
علی ( ع ) را غارت کردند و هرچه در انجا از جواهر و نفايس بود بردندو چون اين خبر
منتشر شد فتحعليشاه صد هزار لشگر فراهم کرد و سليمان پاشا والی بغداد نيز لشگری جرار
برانگيخت که با انها در صحرای نجد رزم کنند لکن در ايران جنگ روسيه پيش امد و در
عراق فتنه کردها برپا شد و بدينصورت وهابيان فرصت ظهور يافتند .