مهمترين هدف در علم دندانپزشكي پيشگيري است. پيشگيري اساسي ترين روش مبارزه با مشكل بيماري هاي پريودنتال مي باشد و سعي بر اين است كه با ارائه برنامههاي بهداشتي مناسب و ارتقاء آگاهي مردم شيوع بيماري هاي پريودنتال را به حداقل برسانيم.
جهت برنامه ريزي هاي صحيح بهداشتي لازم است تا اطلاعاتي جامع و مطابق استانداردهاي جهاني در اختيار داشت و با ارزيابي دقيق اطلاعات و راه هاي عملي مناسب مبتني بر تحقيق راههايي جهت روش هاي كنترل بهداشت دهان ارائه نمود.
آموزش مستمر بهداشت دهان و دندان از ايجاد و پيشرفت اين بيماري جلوگيري ميكند و مي تواند آن را كنترل نمايد. در اين مورد تحقيقات اپيدميولوژيكي مهمي انجام شده است.
بيماري هاي پريودنتال همچنان با صفت شايعترين همراه مي باشند و مهمترين علت از دست رفتن دندانهاي افراد بالغ به شمار مي آيند.
با ارائه برنامه هاي عملي براي ارتقاء سطح آگاهي مردم سعي بر آن است كه بتوان ايجاد اين بيماريها را به حداقل رساند.
بيماري هاي پريودنتال از مهمترين بيماري هايي است كه از ديرباز گريبانگير بشر بوده است و از عوامل از دست دادن دندانها بعداز سنين ميانسالي مي باشد.
طبق آمارهاي گرفته شده بيش از 95% افراد بالاي سنين 30 تا 40 سال به نوعي از اين بيماري رنج مي برند و متاثر گشته اند.
امروزه چنين برآورد مي شود كه 67 ميليون بزرگسال آمريكا مبتلا به اين گونه بيماري مي باشند و بيش از 20 ميليون به دليل ابتلا به اين بيماري تمامي داندانهاي طبيعي خود را از دست داده اند.
از افراد جوان، 80% از افراد ميانسال و 90% اشخاص كه بالاي 65 سال به اين بيماري مبتلا هستند.