انتروباكترياسه گروه بزرگ و ناهمگوني از باسيلهاي گرم منفي مي باشند كه محل زندگي آنها روده انسان و حيوانات است.(1) آنها داراي 3/0 تا 1 ميكرومتر عرض و 1 تا 6 ميكرومتر طول بوده، غير متحرك يا متحرك مي باشند.(2)
اين ميكروب ها بي هوازي هستند كه روي محيطهاي معمولي به خوبي رشد ميكنند. انتروباكترها گلوكز را بدون ايجاد گاز تخمير مي كنند و موجب تبديل نيترات به نيتريت ميشوند. كاتالاز مثبت بوده . اكسيداز ندارند و هيچ گاه اسپور توليد نميكنند(3).
در روده انسان ميكروبهاي زيادي زندگي مي كنند كه بعضي هوازي و بعضي بيهوازي اند. بايد دانست كه انتروباكترها شامل تمامي ميكروبهايي كه در روده زندگي مي كنند نميشوند و فقط جزئي از آنها را شامل ميشوند(2).
اهميت: اهميت انتروباكترها در كثرت مبتلايان به اين باكتريها ميباشد و همچنين بايستي در نظر داشت كه 10-5 درصد بيماران بستري در بيمارستان به عفونتهاي مربوط به اين باكتريها مبتلا هستند. عفونت نازوكوميال با اين ميكروبها كه معمولا به غالب آنتي بيوتيكها مقاوم هستند، بيشتر در نتيجه دستكاري مجاري ادراري، عفونت زخمها و گاهي پنوموني و مننژيت ديده مي شوند. علاوه بر اين بسياري از اطلاعات باكتريولوژي در زمينه ژنتيك در نتيجه كار بر روي اين باكتريها به دست آمده است. اين باكتريها نقش مهمي در تجزيه مواد آلي و گياهان دارند و از اين طريق مي توانند باعث فاسد شدن آنها شوند(3).
محل ميكروب: انتروباكترها در طبيعت بسيار فراوان هستند. در حيوانات (به خصوص پستانداران، در روده انسان، خاك، آب ، غبار و هوا و گاهي در بعضي فرآورده هاي غذايي و سبزيجات آلوده نيز وجود دارند. بعضي از آنها جزء فلور معمولي روده نميباشند، مانند سالمونلا و شيگلا. يعني چنانچه از كشت مدفوع به دست مي آيند دليل بر بيماري و يا ناقل بودن شخص خواهد بود(3).