پروين اعتصامي، شاعره نامدار معاصر ايران، از گويندگان قدر اول زبان فارسي است كه با همه زن بودن، با تواناترين گويندگان مرد ايران، برابري كرده و گواهي سخن شناسان معاصر، گوي سبقت را از آنان در ربوده و اعجاب و شگفتي اديبان روزگار را بر انگيخت.
رمز توفيق اين زن ارزشمند فرهنگ و ادب فارسي، علاوه بر استعداد ذاتي، معجزه تربيت و توجه پدر نامدار اوست كه علي رغم محروميت زن ايراني از امكانات تحصيل و فقدان مدارس دخترانه خود به تربيت او همت گماشت و دختر با استعداد و با سرمايه معني خود را به مقامي كه در خور او بود رسانيد پدر پروين ميرزا يوسف اعتصامي پسر ميرزا ابراهيم خان مستوفي ملقب به اعتصام الملك از اهالي آشتيان بود كه در جواني به سمت استيفاي آذربايجان به تبريز رفت و تا پايان عمر در همان شهر زيست او در سال 1291 هـ.ق در تبريز به دنيا آمد ادب عرب و فقه و اصول و منطق كلام و حكمت قديم و زبان هاي تركي و فرانسه را در تبريز آموخت و در لغت عرب احاطه كامل يافت و بيست ساله بود كه كتاب « قلائد الادب في شرح اطواق الذهب» را كه رساله اي بود در شرح يكصد مقام از مقامات محمود زمخشري در فصايح و حكم و مواعظ و مكارم اخلاق به زبان عربي نوشت كه به زودي جزء كتابهاي درسي مصريان قرار گرفت چندي بعد كتاب « ثوره الهند» را نوشت. كتاب « تربيت نسوان» در سال 1318 منتشر شد كه در آن روزگار تعصب عام و بي خبري عموم از اهميت پرورش بانوان، در جامعه ي ايراني رخ مي نمود