تعريف واژه بازار در ايران و كاركرد آن

عريف واژة بازار

بازار به معني محل خريد و فروش و عرضه كالاست. واژة بازار بسيار كهن است و در برخي از  زبان ها كهن ايراني وجود داشته است. بازار در فارسي ميانه به صورت وازار و با تركيب هايي مانند وازارگ ( بازاري) و وازارگان (بازرگان) به كار مي رفته، و در پارتي به صورت واژار مورد استفاده قرار گرفته است. 

برخي از ويژگي هاي كاركردي

1-   انواع بازار از لحاظ كاركردي

بازارها را از لحاظ حوزة كاركردي يا سرزميني آنها به سه گروه شهري، روستايي و منطقه اي يا بين راهي مي توان طبقه بندي كرد.

برخي از ويژگي هاي معماري بازار

1-  شكل بازار: بازار را از لحاظ شكل فضاي معماري آنها مي توان به دو گروه طبقه بندي كرد: 1- بازار خطي 2- بازار متمركز.

بازار خطي: بيشتر بازارهاي ايراني به ويژه بازارهاي دائمي غالباً به شكل خطي هستند زيرا در امتداد راه ها و معابر شكل مي گرفتند. بازارهاي خطي به دو صورت ارگانيك 
( يا غير مستقيم) و طراحي شده ( يا مستقيم) بودند.