“مضمون قانوني مراقبت پرستاري روانپزشكي”

رابطه بين روانپزشكي و قانون تنش بين حقوق فردي و نيازهاي اجتماعي را منعكس مي كند. بحث و بررسي در مورد رفتار انسان و روابط و مسئوليتهائي كه بين مردم وجود دارد در روانپزشكي و حقوق شبيه هم هستند. هر دو مورد همچنين نقشي را در كنترل رفتار اجتماعي نامطلوب ايفا مي كنند و با يكديگر تجزيه تحليل مي كنند كه آيا مراقبت هائي كه بيماران روانپزشكي دريافت مي كنند “درماني” ، “حفاظتي” ، “جلوگيري كننده” يا “كيفري” هستند.

همچنين تفاوت هائي بين قانون و روانپزشكي وجود دارد. بعنوان مثال روانپزشكي به رفتار فرد و رضايت او از زندگي ارتباط دارد ، در مقابل قانون نتيجه رفتار افراد و اجراي مقرراتي را مورد خطاب قرار مي دهد كه عملكرد منظمي را بين گروههاي مردم ترغيب مي نمايد.

رعايت مفاد قانون مراقبت، براي همه پرستاران روانپزشكي مهم است، زيرا اين مفاد به حق بيماران و كيفيت مراقبت دريافتي آنان توجه دارد. در طي دو دهه اخير، حقوق مدني، جنائي و مصرف كننده بيماران وضع شده و از طريق سيستم قانوني توسعه يافته است. بيماران رواني و خانواده آنها از قانوني استفاده مي كنند كه شكايات مشروع خود را بيان كنند و براي تغييراتي مبارزه كنند كه مراقبت روانپزشكي در ايالات متحده آمريكا فراهم نموده است. بسياري از قوانين از يك ايالت تا ايالت ديگر فرق مي كند و پرستاران روانپزشكي بايستي با مفاد قانوني ايالتي كه در آن كار مي كنند آشنا باشند. اين دانش، آزادي پرستار و بيمار هر دو را گسترش مي دهد و در نهايت نتايج بهتري را براي مراقبت از بيماران روانپزشكي در بر خواهد داشت.