بررسي عوامل تمايل به خودكشي و جلوگيري از آن

در DSMIV-TR خودكشي را به صورت زير تعريف كرده اند:

«مرگ عمدي به دست خود، از واژه هاي لاتين به معني مال خود و كشتن»

در فرهنگ جامع روانشناسي و روانپزشكي «نصرت الله پورافكاري» خودكشي به اين صورت بيان شده است:

عمل خاتمه دادن عمدي به زندگي خود به شرط اينكه به ميل شخص و بدست خود او صورت پذيرد. اصطلاح Suiside  (خودكشي) ظاهراً اول بار در نيمه اول قرن 17 ميلادي به كار رفته است مطالعه نوين خود كشي در اواخر قرن 19 ميلادي بوسيله اميل دور كهايم در زمينه جامعه شناسي و زيگموند فرويد در زمينه روانشناسي آغاز گرديد.

در روم قديم زندگي آنقدر بي ارزش بود كه خودكشي عمل طبيعي، حتي پسنديده به شمار مي رفت.