مقدّمه
بر همه جوانان معزّز و مكرّم، معرفت به اين نكته لازم است كه در دين مبين اسلام، نماز لبيك همه ذاكران، عمل آزادگان، طواف عارفان، ميقات كعبه عاشقان، سعي وصفاي پاكدلان، پرواز بيدار دلان مقصد سالكان، داروي دلهاي مجروح، شفاي قلبهاي محزون و تسكين دلهاي مفتون است. نماز كمال عابدان و معراج عالمان، معبد عاشقان و گل خوشبوي بوستان قلب پاك جوانان است.
جوان چون واجد قلب پاك و فاقد و فارغ از هرگونه ارزشهاي ناپاك است ميتواند با نماز، پلّههاي كمال را طي كند و به قلّه جمال باريابد. با برپايي نماز به مقام سروري و سيادت راه يابد و دعاي اللهم اجعلني للمتقين اماماً (خدايا مرا پيشواي پرهيزكاران قرارده) را ورد كلام خود سازد.
چون كه هيچ عملي مثل نماز بيني شيطان را به خاك مذلّت نمي سايد و توجهات الهي را نصيب انسان نميسازد و هيچ بندهاي جز از طريق نماز به مقام قرب نميرسد. بسيار زيبا فرمودهاند آن رهبر فرزانه كه: «مبتديترينانسانها رابطه خود را با خدا به وسيله نماز آغاز ميكنند. برجستهترين اولياء خدا نيز بهشت خلوت اُنس خود با محبوب را در نماز ميجويد. اين گنجينه ذكر و راز را هرگز پاياني نيست و هر كه با آن بيشتر آشنا شود جلوه و درخشش بيشتري در آن مييابد».