دوستي با اهل بيت پيامبر اكرم (ص) يكي از موضوعات بسيار مهمي است كه فكر و ذهن اغلب شعرا و نويسندگان را به خود مشغول كرده و اين مودت و دوستي در آثار آنها نمود خاصي پيدا كرده است.
به نظر مي رسد كه اغلب شعرا و نويسندگان به حديث معروف ثقلين و آيه تطهير توجه خاص داشته و اين حديث و آيه را سرلوحه آثار خود قرار داده داده اند و نتايج اين توجه در آثار آنها به خوبي نمايان است.
بسياري از شعراي فارسي زبان بر اهميت توجه به قرآن و عترت پيامبر واقف و آشنا بوده اند و بدين دليل است كه در آثار آنها اشاره هاي فراواني به آيات قرآن و عترت پيامبر (ص) شده است.
سنايي نيز از شاعراني است كه از اين قضيه مستثنا نبوده است و در آثار او به ويژه حديقه الحقيقه و ديوان اشعار مدح و ستايش پيامبر اسلام و اهل بيت آن حضرت به طور چشمگيري ديده مي شود. در آثار وي ارادت خاص و صادقانه او به اهل بيت پيامبر كاملاً آشكار و نمايان است و در جاي جاي اين دو اثر برتري و سروري اهل بيت را به تصوير مي كشد، و دوستي با اهل بيت را راه نجات و سعادت خواهي مي داند[1].
حديث ثقلين: قال رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم:
اني تارك فيكم الثقلين كتاب الله و عترتي اهل بيتي فانهما لن يفتد فاحتي يردا علي الحوض