ثبت نام برای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها ، به زودی آغاز می شود. دولت
تدبیر و امید ، امیدوار است افراد پرشماری از گرفتن یارانه انصراف دهند تا
بتواند منابع آزاد شده از این محل را صرف برنامه های توسعه کشور کند.
تأکید دولت این است افرادی که واقعاً نیازمند ماهانه 45500 تومان نیستند ،
از گرفتن آن صرف نظر کنند. البته طبق قانون هم، قرار بود از همان اول هم
تنها نیازمندان یارانه دریافت کند و حتی خوشه بندی هایی هم صورت گرفت اما
خوشه بندی ها ، به حدی مغشوش بود که رئیس دولت وقت ، آنتن زنده از تلویزیون
گرفت و گفت مردم خوشه بندی را فراموش کنند، به همه یارانه می دهیم ؛ بدین
ترتیب ، فقیر و غنی ، یارانه بگیر شدند!
نتیجه قهری این تصمیم خلق الساعه هم کاملاً قابل پیش بینی بود: هر سال
مبلغی معادل یک سوم کل درآمد نفتی کشور ، به بخش های کوچک 45500 تومانی
تقسیم و بین مردم پخش می شود.
هر چند این مبلغ ، برای برخی خانواده ها ، به خصوص خانوارهای کم درآمد و
پرجمعیت ، مهم است ، اما واقعیت این است که این رقم اندک ، دردی از اغلب
مردم دوا نمی کند و بود و نبودش برای خیلی ها ،یکسان است.
با این حال ، پیش بینی می شود بخش عمده مردم ، بار دیگر متقاضی دریافت یارانه شوند ، ولو آن که اساساً نیازی بدان نداشته باشند!
در رفتار شناسی مردمی که نیازمند یارانه نیستند ولی مجدداً تقاضای دریافت
یارانه دارند، یک نکته بسیار مهم وجود دارد که اگر دولت بدان بپردازد
،احتمال این که تعداد منصرفین از یارانه ، بیشتر شود ، وجود دارد و آن ،
تأکید ویژه - و بسیار ویژه - بر یک موضوع است: یارانه من کجا خرج می شود؟!
بی تعارف باید گفت که برخی خاصه خرجی ها و ولخرجی ها و سوء استفاده های
مالی در دولت ها ، به ویژه در هشت سال گذشته ، باعث شده است میزان اعتماد
مردم به عملکرد مالی دولت بسیار کاهش یابد.
دولت تدبیر و امید و مشخصاً شخص رئیس جمهور که تا حد قابل توجهی در جهت
ترمیم این "اعتماد زخمی" تلاش می کند، باید صادقانه و با محکی قابل سنجش به
مردم بگویند که پول تجمیع شده از محل انصراف از یارانه ، دقیقاً در چه
محلی هزینه می شود.
پیشنهاد می شود ، دولت ، حسابی ویژه برای واریز ماهانه مبلغ تجمیع شده
یارانه های انصرافی باز کند که زیر نظر رئیس جمهور و تحت نظارت نهادهای
قانونی کشور باشد و به طور منظم ، از طریق سایت این حساب ، به مردم درباره
نحوه هزینه کرد یارانه انصرافی ، اطلاع رسانی شود.
به طور مشخص می توان هزینه های نیازمندان تحت پوشش بهزیستی ، احداث راه و
پل های روستایی ، ساخت مراکز درمانی و مدارس ، حفظ محیط زیست و نظایر این
ها را از این محل تأمین کرد. تأکید بر روی این موارد از آن جهت است که در
همه شان ، ویژگی کار خیر و عام المنفعه وجود دارد و مردم بیشتر راغب می
شوند که در این موارد سهیم باشند.
اگر مردمی که محتاج یارانه نیستند ، بدانند که پول های تجمیع شده یارانه
شان ، صرف این امور و یا نظایر آن می شود، با رغبت بیشتری انصراف می دهند
زیرا طبیعتاً دوست دارند پول شان صرف آبادانی کشور و رفع فقر شود نه این که
در اموری مانند تخصیص به صدا و سیما جهت ساخت برنامه های کم ارزش شود.
این کار روحانی است که چنین اطمینانی را با ذکر صریح محل های هزینه کرد
یارانه های انصرافی به مردم بدهد و در ادامه نیز به طور آنلاین ، همه این
موارد، به مردم گزارش شود.