پي سازي يا شالوده ريزي :
يكي از مهمترين مسائلي كه در هنگام احداث پل و سد، مهندسان همواره با آن روبرو بوده اند پي كني يا شالوده ريزي پايه هاي پل است به خصوص هنگامي كه رودخانه مورد نظر، پر آب عميق و يا عريض بوده اند. به همين جهت شرايط پي ريزي پلها كاملا” متفاوت بوده و براي اين منظور از راههاي مختلف سود مي جسته اند:
الف ـ گاه در طول رودخانه محلهايي وجود دارد كه بستر عريض و جريان آب در آن غالبا” آرام است و عبور از آن در غير مواقع سيلابي به وسيله اسب، شتر و قاطر امكان پذير مي باشد. اين محلها اصطلاحا” به گدار معروف هستند به هنگام ساختن شهراههائي كه به رودخانه منتهي مي شد حتي الامكان سعي مي شد كه از محل اين گدارها براي احداث پل استفاده شود. در صورتي كه در هنگام تابستان بستر آن خشك مي شد، بيشتر مشكلات حل گرديده و پي كني به صورت معمول انجام مي گرفت اما اگر در اين فصل نيز رودخانه داراي آب جاري بود، در مواقع كم آبي با حفر كانال انحرافي مسير رودخانه را منحرف كرده سپس در محل تعيين شده بر روي مسير طبيعي پايه پل را بنا نهاده، آن گاه مسير رودخانه را منحرف كرده سپس در محل تعيين شده بر روي مسير طبيعي خود را مي پيمود و هم از نظر سهولت اين كار ترجيح داده مي شد. در صورتي كه در غرب براي ساختن پل برعكس ايران كانالي انحرافي ساخته و بر روي آن پل را احداث كرده سپس رودخانه را از مسير طبيعي به كانال جديد التاسيس هدايت مي كردند.