خواهش میکنم اگر در سخن تند من در انتقاد های زننده و تیز صریح من تلخی وجود دارد. این تلخی را بر من ببخشید اگر معتقیدید که در ان حقیقتی هست زیرا مصلحت گویی خوشایند است و فریب دادن و دروغ بافتن و تایید و تعریف کردن شیرین اما حقیقت تلخ است و بگذارید به جای تخدیر درد و کتمان بیمای و دل خوش کنک های ارام کننده روی در روی این بیمار بایستیم وتلخ و تند و راست وصاف بگوییم که غده های سرطانی در خونت در اعماق مغزت و دهلیز های قلبت رخنه کرده و سخت پیش رفته است فرصت کم است و فاجعه سنگین
