آلوده كننده هاي فلزي

فلزات سمي: Toxle Metals

الودگي هاي محيطي به اشگال مختلقي نظير افت كش ها ، پاك كننده ها ، ذرات معلق و غيره هستند . اخيرا فلزات سمي به انوان يك آلودگي جديد و شايد خطر ناك تر از ساير الودگي هاي محيطي شناخته شده اند . در اين فصل ما تمام مشكلات ايجاد شده توسط فلزات سمي در محيط برسي و سپسبه جزئيات مطره شده دو نمونه ويژه ، جيوه و سرب ، مي پردازيم .

1)فلزات و طبقه بندي آنها :

Metals snd their classification

84 عنصور 106 عنصور شناخته شده به عنوان فلز دسته بندي شده اند و از اين جهت آلودگي فلزات متنوع مي باشد . تمام فلزات عنوان شده براي محيط خطر افرين نمي باشند . تعداد غير سمي ، و تعدادي از فلزات ، حتي اگر سمي باشند خيلي كم ياب بوده يا تركيبات انها غير قابل حل بوده است . نتيجتا فقت تعدادي كمي از فلزات جزء الوده كننده هاي محيطي در نظر گرفته شده اند .

درر مباحث الودگي هاي فلزات از عناوين فلزات سنگين و فلزات كمياب استفاده مي شود . فلزهاي سنگين آنهايي كه دانسته ايد بين گرم بر سانتي متر مكعب دارند . ( 5 برابر دانسيته آب ) . فلزات با دانسته كمتر از 5 به عنوان فلزات سبك طبقه بندي شده اند . طبقه بندي در نشان داده است يك اشتباه متداول در بحث آلودگي فلزات اين اين است كه تمام آلوده كننده هاي فلزي را بي توجه بدانسته آنها به عنوان فلزات سبك طبقه بندي مي كنند . معمولا فلزات كه در وسعتي برابر يا كمتر است 1/0 درصد ( هزار ) در پوستة زمين وجود دارند ، به فلزات كمياب موسوم اند . اكسيژن در گستردگي معادل 500 ميليون مرتبه بيشتر از تعدادي از فلزات كمياب يافت مي شود . سيليوس و اكسيژن ، هر دو غير فلز ، جمعا حدود 3 ، ( 3/74 درصد ) از وزن كل پوستة زمين محسوب مي شود . تنوع گسترده در فراواني هاي عنصر كمياب در جدول نشان داده مي شود .

فراواني باريوم براي مثال ، 5000 برابر جيوه و 1000 برابر طلا مي باشد . فلزات كمياب به دليل تاثير بر محيط زيست و موجودات زنده ، عمدتا بسيار مهم تر از فلزات ديگر هستند .