تكليف همواره به عنوان يكي از عوامل مهم در تحقق يادگيري مطرح بوده و در هر دوره متناسب با برداشتي كه از يادگيري وجود داشته، شكل و نوع تكليف نيز متفاوت بوده است. شايد در گذشته اگر دانش آموزي صرفاً موفق به محفوظاتي در ذهن خويش مي شد، تصور مي رفت كه يادگيري در او تحقق يافته است. اما امروزه، با تعريفي كه از يادگيري مي شود توقع اهدافي فراتر از آن وجود دارد. يكي از متغيرهاي رايج در مورد يادگيري به شرح زير است: «يادگيري تغييري است كه در توانايي انسان ايجاد مي شود و براي مدتي باقي مي ماند و نمي توان آن را به سادگي به فرآيندهاي رشد كسب شده نسبت داد.»[1]
به همين دليل از تكاليف خانه به عنوان تمرين جهت يادگيري و توانايي استفاده مي گردد و تكليف خانه به آن دسته از فعاليت هاي درسي اطلاق مي شود كه در يادگيري هاي كلاسي جهت انجام دادن در خارج از كلاس درس و مدرسه براي دانش آموزان تعيين مي شود.
تاكنون صدها تحقيق در مورد تكليف خانه و نقش آن در موفقيت هاي تحصيلي انجام شده است. براي نمونه قدمت اين تحقيقات به نود سال پيش مي رسد و آنها در مجموع تكليف را جزء جدايي ناپذير يادگيري مي دانند. مطالعات نظرات معلمين، محصلين و والدين متخصصين در سالهاي اخير نشان مي دهد كه همگي معتقدند كه تكليف شب دانش آموزان را در كسب نمرات بهتر ياري مينمايد.