قير جسم سياهي ست كه از شمار زيادي هيدرو كه به سيستم كواوئيد در هم شده اند درست شده و داراي هيرو گوگرد و اكسيژن دار هم هست با گرما دادن به قير از شخي به سفتي به خميري به شلي به آبكي و در روغنهاي معدني حل مي شود قير چسبنده است و دانه هاي را به همديگر ميچسباند اينست كه در ساختن روبه هاي سياه آسفالتي مصرف مي شود آب در قير نشست نمي كند از اين رو با آن ساختمان ها را آب بندي مي كنند .
در ايران قير را از زمان باستان مي شناختند . گمان مي رود واژه قير بابلب يا الامي مي باشد زيرا آنها قير معدني را براي آب بندي كردن ساختمانها و به جاي مصرف مالات مصرف مي كردند.
امروز قير را دو جور به دست مي آورند . آنرا از معدن در مياورند ( قير معدني ) و بيشتر قير مصرفي در راه سازي و آب بندي كردن ساختمان ازپالودن نفت خام تهيه مي شود ( قير مژنفتي ) .