همانطور كه مستحضر هستيد، ايران يكي از 10 كشور بلاخيز جهان است كه هر ساله خسارات مادي و جاني بسيار سنگين را متحمل مي شود.
اكثر زلزله هاي گذشته ايران بيشتر از ماهيتي روستايي برخوردار بوده و سازه هاي آسيب ديده و خراب شده عموماً ساز هاي يك طبقه خشتي، سنگي، آجري و از نظر سكونت به صورت تك خانوار بوده اند.
بعد از وقوع اين زلزله ها، عمليات امداد و نجات به صورت خودامدادي و با وسايل ابتدايي نظير بيل و كلنگ صورت مي گرفته و به ندرت نياز به عمليات پيچيده جستجو با كمك تجهيزات مكانيكي پيشرفته بوده است.
متأسفانه در حال حاضر در صورت وقوع زلزله در هر يك از شهرهاي بزرگ لرزه خيز ايران مثلاً تهران، تبريز، مشهد با توجه به آسيب پذيري لرزه اي سازه هاي ساختماني آنها، ابعاد خرابيهاي سازه اي بسيار گسترده و تعداد افراد محبوس در آوارهاي ايجاد شده، بسيار زياد خواهد بود كه اهميت شناسايي تيپ لوژي سازه هاي آسيب پذير در مناطق شهري و روستايي را بيش از پيش مورد توجه قرار مي دهد.