استفاده از فلز به عنوان مصالح اصلي يك سازه در ابتداي امر كاربرد گسترده اي در پل سازي و كشتي سازي و ساخت بنادر داشته است تا ساخت ساختمان هاي مسكوني امروزي. استفاده از فلز به عنوان مصالح سازه اي به پل قوسي در انگلستان به دهانه30 متر با استفاده از اعضاي چدني بين
سال هاي 1777 تا 1779 ميلادي برمي گردد.
بين ساله هاي 1780 تا 1820 ميلادي پل هاي متعددي به همين شيوه ساخته شد. حدوداً از سال 1840 به تدريج آهن كم كربن چكش خوار جايگزين چدن معمولي در امر ساختمان سازي شد.
امروزه با پيشرفت تكنولوژي آهن هايي با كربن بالاتر با عناوين اختصاري 1A و 2A و 3A و 4A و ... با استاندارهاي مختلف توليد و در امر ساختمان سازي و ... استفاده مي گردد.