قسمتی از این مجموعه
کُلیه یا قلوه یکی از اندامهای درونی بدن انسان و برخی دیگر از جانداران است. کار کلیه تصفیه خون از مواد زائد و دفع متابولیت های بدن می باشد.
کلیهها یک جفت عضو لوبیای شکل و قهوهای رنگ میباشند که در طرفین ستون فقرات و در موازات اصلی مهره ۱ تا ۳ کمری قرار دارند. کلیهها در انسان بر روی جدار خلفی شکم و بیرون از حفره صفاق قرار دارند.
وزن هر کلیه در بالغین ۱۵۰ گرم میباشد و اندازه آن تقریباً با مشت بسته برابر است. میانه کلیه دارای فرورفتگی به نام ناف است که شریان و ورید کلیوی، اعصاب، عروق لنفاتیک و حالب از آن میگذرند.
حالب ادرار نهایی را به مثانه میبرد تا ذخیره شده و سپس دفع گردد. کلیه از کپسولی پوشیده شده است تا از آن، محافظت شود.
در صورت برش طولی، دو ناحیه عمده دیده میشود که عبارتند از قشر که در بیرون قرار گرفته است و قسمت مرکزی که ناحیه داخلی است. قسمت مرکزی به بافت مخروطی شکل به نام هرمهای کلیه تقسیم شده است.
قاعده هر هرم بر روی لبههای بین قشر و قسمت مرکزی قرار گرفته است و راس آن در پاپیلا است که به درون فضای لگنچه کلیه، برجسته میشود. لگنچه قیفیشکل انتهای بالایی حالب است.
لبه خارجی لگنچه به دو حفره به نام کالیسهای بزرگ تقسیم میشود که رو به پایین امتداد مییابند و به کالیسهای کوچک تقسیم میشوند. کالیسهای کوچک ادرار لولههای هر پاپیلا را جمعآوری میکنند.
کالیسها، لگنچه و حالب، ادرار را به سمت مثانه پیش میبرند و تا زمان دفع در آن جا ذخیره میشود.