شرح مختصری ازین طرح
فرسایش فرایند نابودی تدریجی رویهٔ یک مادهاست. فرسایش عبارت است از فرسودگی و از بین رفتگی مداوم خاک سطح زمین (انتقال یا حرکت آن از نقطهای به نقطه دیگر در سطح زمین) توسط آب یا باد.فرسایش فرایندی است که طی آن ذرات خاک از بستر خود جدا شده و به کمک یک عامل انتقال دهنده به مکانی دیگر حمل می¬شوند. به طور کلی کلمه فرسایش از دو جهت قابل بحث میباشد؛ معنی وسیع کلمه شامل فرسایشهای آبی و بادی و یخچالی است و معنی خاص کلمه بدون در نظر گرفتن حالتهای مشخص آن در مورد فرسایش در خاکهای کشاورزی میباشد. وقتی از فرسایش صحبت میشود، فوراً آثار و علایمی که مشخص کننده نوع فرسایش است در نظر مجسم میگردد که با تخریب، برداشت، حمل مواد و رسوب یا تجمع مواد همراه میباشد. فرسایش خاک یک پروسه منفی طبیعی وغیر طبیعی است که در مناطق خشک ونیمه خشک ومناطق سیلاب زده رخ میدهد.درین صورت خاک تخریب گردیده زمین حاصلخیزی خودرا از دست میدهد. درین حال گیاه نرویده محل به صحرا مبدل میگردد. چنین حادثه در کشورهای آسیای میانه وجود دارد زیرا در تابستان رطوبت هوا خیلی کم میگردد. آبیکه در زیر ریشه نباتات وجود دارد در اثر گرمی هوا تبخیر شده و نباتات خشک میگردندو میمیرند. بطور مثال ۳۰ سال پیش در شمال افغانستان در دشتهای حیرتان ارزنه درختان سکساول و گز وجود داشت. که این درختان با چنین محل نمکی وکم آب سازگار شده و با پوشش خود مناطق را در حفاظت داشتند. در طی سالهای جنگ افراد فرصت طلب با قطع درختان انها را در منازل خود مورد استفاده قرار دادند اکنون فقط دشت وخاکباد وجود دارد. علت بیابانزائی کمبود آب، استفاده افراطی و چرای بی رویه در چراگاهها، خشک سالی پی درپی، بالا رفتن سطح نمکها، فقر، توسعه شهرها، سیلاب ها، از بین رفتن فرش سبزو درختان، توسعه للمزارها، عدم برنامه ریزی و مدیریت پایدار در جهت جلوگیری از فرسایش خاک از طرف دولت میباشد.