خبرنگار اجتماعی ، برنامه ثریا با موضوع خصوصیسازی در آموزش و پرورش و بررسی چالشهای آن با حضور علی اللهیار ترکمن معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش و محمدصادق کوشکی استاد دانشگاه تهران برگزار شد.
در این برنامه محمدصادق کوشکی، استاد دانشگاه تهران با اشاره به اظهارات رئیس جمهور در روز ارائه لایحه بودجه سال 98 به مجلس درباره آموزش و پرورش اظهار کرد: رئیس جمهور گفت از بیتالمال برای آموزش و پرورش هزینه میکنیم. سوال این است که از مال مردم برای فرزندان آنها هزینه میشود، مشکل کجاست؟
وی ادامه داد: رئیس جمهور گفت برای هر دانشآموز 4 میلیون تومان هزینه میکنیم، دانشآموز یک انسان است، «چوب کبریت نیست» چرا در هزینه جاهای دیگر صرفهجویی نمیشود؟ چقدر تشریفات در کشور وجود دارد؟ چرا در هزینه نهاد ریاست جمهوری و سفرهای خارجی صرفهجویی نمیشود؟
دولت آموزش و پرورش را سربار میداند
این استاد دانشگاه تهران ادامه داد: متاسفانه در هیچ جا صرفهجویی نمیشود جز در آموزش و پرورش، این نشان میدهد نگاه دولت این است که آموزش و پرورش را مظلوم پیدا کرده و آن را سربار میداند و تصور میکند هزینه در آموزش و پرورش اضافه است.
کوشکی عنوان کرد: رئیس جمهور در بخش دیگری از سخنان خود گفت، هزینه را کاهش دهیم تا کیفیت بالا برود اما چطور ممکن است با کاهش هزینه کیفیت ارتقاء یابد؟ هم اکنون که برای هر دانشآموز 4 میلیون تومان هزینه میشود و دبیر گزینش شده و آموزش دیده به کلاس درس میرود، وضعیت کیفیت چنین است، حالا اگر قرار باشد هزینهها کم شود و گزینش و آموزش برای انتخاب معلم نیز نباشد، چگونه کیفیت افزایش خواهد یافت؟
چرا صرفهجویی و کاهش هزینه در وزارت بهداشت انجام نمیشود؟
وی ادامه داد: اگر با کاهش هزینهها کیفیت بالا میرود چرا در وزارت بهداشت بودجه را 4 برابر افزایش دادند؟ اگر قرار است که با کاهش هزینهها کیفیت افزایش یابد چرا این صرفهجویی و رسیدن هزینه به یک چهارم قیمت اولیه در وزارت بهداشت انجام نمیشود و آموزش و پرورش مورد تاکید قرار داده شده است؟
این استاد دانشگاه تهران با اشاره به اینکه نباید بر روی واژهها بحث کنیم، هم اکنون مشکل خصوصی سازی یا خرید خدمت آموزشی نیست بلکه مفاهیم آن مهم است گفت: طرح خرید خدمات آموزشی از استان سیستان و بلوچستان شروع شده است و یک نیروی جوان با مدرک لیسانس که بیکار است توسط موسس مدرسه غیر دولتی به کار گرفته میشود و حقوق آن نیز روزمرد است. حتی این حقوق ناچیز را با چندین ماه تاخیر دریافت میکنند. همچنین گزینش معلم نیز با فرد سرمایهگذار است که هدف اصلی او سود بردن است. البته امیدواریم انگیزه خدمت هم داشته باشد.
نامعادله کیفیت در طرح خرید خدمات آموزشی چگونه در آموزش و پرورش کل گرفت؟
کوشکی مطرح کرد: معلمی که با چنین شرایطی به کلاس درس میرود، میتواند کیفیت داشته باشد؟ این افراد به دلیل بیکاری حاضرند با حداقل حقوق و دریافت آن با ماهها تاخیر کار کنند چگونه از آنها انتظار تحقق کیفیت را داریم؟ این نامعادله چگونه در آموزش و پرورش شکل گرفته است؟
وقتی یک وزارتخانه سوگلی میشود و یک وزارتخانه ملزم به کاهش هزینهها
وی اظهار کرد: البته آموزش و پرورش را مقصر نمیدانم چرا که این وزارتخانه خودش قربانی است و نگاه رئیس جمهور تبعیضآمیز است. به گونهای که یک وزارتخانه سوگلی بوده و اگر بودجه کافی دریافت نکند وزیرش قهر میکند و یک وزارتخانه نجیب مانند آموزش و پرورش باید در هزینههایش صرفهجویی کند.
این استاد دانشگاه تهران بیان کرد: چرا درباره نهاد ریاست جمهوری و مرکز تحقیقات استراتژیک و بودجههای آنها صحبت نمیشود؟ خود دولت میگوید بیشترین افزایش بودجه مربوط به وزارت بهداشت بوده است. چرا رئیس جمهور این افزایش بودجه را به آموزش و پرورش اختصاص نداد؟ اگر این کار اتفاق میافتاد دست آموزش و پرورش برای ارائه خدمات بهتر بازتر نبود؟
جمعیت دانشآموزان 5 میلیون کاهش یافت اما کارمندان 60 هزار نفر
کوشکی عنوان کرد: در سال 77 حدود 18 میلیون دانشآموز با 960 هزار نفر کارمند در آموزش و پرورش داشتیم که این رقم در سال 96 به حدود 13 میلیون دانشآموز و 840 هزار نفر کارمند رسیده است. بحث این است که چرا با وجود کاهش 5 میلیونی جمعیت دانشآموزان تعداد کارکنان آموزش و پرورش فقط 60 هزار نفر کاهش یافته است.
آموزش و پرورش به نهادی با بخش اداری حجیم تبدیل شده است
وی با تاکید بر اینکه بافت اداری آموزش و پرورش متورم است گفت: از 906 هزار نفر کارکنان آموزش و پرورش، 550 هزار نفر دبیر، معلم و آموزگار، 351 هزار نفر در بخش سایر که کارمندان ستادی و اداری هستند فعالیت میکنند. به نظر میرسد آموزش و پرورش به نهادی با بخش ستادی و اداری حجیم تبدیل شده است که بیشترین بودجه را در این بخش مصرف میکند و در این شرایط با کمبود بودجه مواجه میشود.
این استاد دانشگاه تهران با طرح این پرسش که چرا آموزش و پرورش به سراغ کاهش جمعیت کارمندان خود نمیرود، ادامه داد: بررسی شود که کارمندان ادارات و مناطق آموزش و پرورش در طول روز چند ساعت کار مفید میکنند؟ آیا استانداردهای جهانی نیز اینگونه است که به ازای 550 هزار معلم، 350 هزار نفر کادر اداری داشته باشد؟ وزارت آموزش و پرورش هیچ وقت به دنبال این راه حل نرفته که بافت متورم ادارات خود را کاهش دهد.
کوشکی بیان کرد: آموزش و پرورش نمیتواند بگوید که 350 هزار نفر در این وزارتخانه وجود دارند اما نمیتوانیم آنقدر که نیاز است از آنها خدمت بگیریم ولی باید به آنها حقوق بدهیم. دقیقا یکی از اقداماتی که آموزش و پرورش از اجرای آن میترسد، اصلاح این بخش است. اگر بافت نیروی آموزش و پرورش کارآمد باشد، بخش زیادی از نیروهای فعلی کم میشود و آن وقت با مشکل بودجه نیز مواجه نمیشوند.
با این استدلال که بچهها نباید بدون معلم بمانند دنبال رفع تکلیف هستند
وی ادامه داد: میگویند با پرداخت یک میلیون تومان به موسس مدرسه غیر دولتی، دانشآموزان مدارس دولتی را تحت پوشش قرار خواهیم داد. هم اکنون خانوادهها در مدارس غیردولتی از 8 تا 20 میلیون تومان هزینه میکنند چطور آموزش و پرورش میخواهد با یک میلیون تومان از موسس بخش خصوصی خدمت بخرد؟ آیا این خدمتی که ارائه میشود، کیفیت خواهد داشت؟ آیا میتوان با این استدلال که چون بچهها نباید بدون معلم بمانند دنبال رفع تکیلف باشیم؟
اگر آموزش و پرورش بر مدارس غیردولتی نظارت داشت فاجعه مدرسه تهران رخ نمیداد
این استاد دانشگاه تهران با اشاره به اینکه مدارس غیر دولتی سابقهای 35 ساله در کشور دارند، آیا واقعا آموزش و پرورش بر روی مدارس غیردولتی نظارت دقیق دارد عنوان کرد: اگر نظارت وجود داشت آن فاجعه غیردولتی منطقه 2 تهران رخ نمیداد. آموزش و پرورش در بحث مدارس غیر دولتی از مردم انتظار دارد اگر آییننامه اجرا نشد شکایت کنند.
کوشکی تاکید کرد: آموزش و پرورش در طرح خرید خدمات آموزشی چگونه میتواند رابطه بین موسس و معلم را نظارت کند؟ پیشنهاد بنده این است که دولت شرکت ملی نفت را مکلف کند تا بخشی از هزینههای خود را کاهش دهد و درآمد به دست آمده از صرفهجویی در این زمینه را به خزانه واریز کنند تا در اختیار آموزش و پرورش قرار بگیرد. در این شرایط این وزارتخانه میتواند در استانهایی که معلمان در طرح خرید خدمات آموزشی شرکت میکنند فقط در همان استان آنها را استخدام و حقوق مناسب و بیمه به آنها پرداخت کند.
پایان/