معاد

معاد از ماده عود به معني برگشتن است چون روح دوباره به بدن برگردانده مي شود. معاد از اصول دين مقدس دين اسلام است واعتقاد به آن واجب كه هر كسي دوباره پس از مرگ زنده شود و به جزاي عقيده و عملش مي رسد.

مسئله معاد كه ابتدايش مرگو قبر و سپس قيامت كبري و پايانش بهشت يا جهنم است با اين حواس ظاهريه درك نمي شود هر چند اصل معاد به دليل عقل ثابت است به تفصيلي كه ذكر مي شود ليكن محال است كسي به تنهايي سر در بياورد كه بعد از مرگ چه خبر است غير از وحي راه ديگري ندارد. زيرا هر كس در عالم و مقامي است ادراكش از حدود آن عالم تجاوز نخواهد كرد مثلاً طفلي در عالم رحم است محال است چگونگي و بزرگي علم بيرون رحم را بفهمد و محال است بي پاياني فضا و موجودات آن را دريابد همچنين كسي كه در عالم ملك است و اسير ماده و طبيعت است چگونه مي شود ملكوت را بفهمد كه باطن عالم ملك است و جايگاهش پس از خلاصي از اين عالم مي باشد و خلاصه خصوصيات عوالم پس از مرگ نسبت به كسي كه در عالم دنيا است غيب است و براي شناختن آن جز تصديق آن چرا كه حضرت آفريدگار خبر داده راهي نيست پس بنابراين اگر كسي بگويد از عقل ما دور است كه پس از مرگ فلان طور شود اصلاً حرفش مورد قبول نيست چون خصوصيات آن ربطي به عقل ندارد و جميع عقلا آن چه را محمد (ص) و آل او فرموده اند هم تصديق مي كنيم زيرا آن بزرگواران معصوم و محل نزول وحي حضرت آفريدگارند[1]

بهشت