رتبه بندی جهانی وبومتریکس یک نظام رتبه بندی است که به ارزیابی حضور علمی و پژوهشی و آموزشی دانشگاه ها در وب از طریق وب سایت های دانشگاهی می پردازد.
مبنای این رتبه بندی براساس ۴ شاخص تعداد صفحات وب دانشگاه در گوگل (شاخص Presence)، تعداد ارجاع یا لینک های برقرار شده (شاخص Visibility)، تعداد استنادات (شاخص Openness)، تعداد مقالات کیفی در سایت سایماگو SCImago (شاخص Excellence) است.
نسخه جدید ژانویه ۲۰۱۹ اولین نسخه ویرایش این رتبه بندی در سال ۲۰۱۹ است. با توجه به اینکه نسخه ژانویه (۲۰۱۹.۱.۰) با شاخص های به دست آمده در این ماه ساخته شده است می تواند به روزترین اطلاعات را در جدیدترین رتبه بندی دانشگاه ها استفاده کند.
شاخص میزان صفحات حاضر در گوگل ۵ درصد وزن دارد. در این بخش اندازه تعداد صفحات وب و تمام زیر دامنه ها، میزان اشتراک گذاری وب (مرکزی یا اصلی) و فایل های اسنادی مانند در نظر گرفته می شود.
شاخص دید که همان ارجاعات و لینک های برقرار شده را در بر می گیرد ۵۰ درصد وزن را به خود اختصاص می دهد.
شاخص شفافیت یا OPENNESS نیز تعداد استنادات نویسندگان برتر با توجه به منبع را در نظر می گیرد. وزن این شاخص ۱۰ درصد است اما یادآور شده است که برای اطلاعات بیشتر می توان به گوگل اسکولار Google Scholar مراجعه کرد.
شاخص مقالات با کیفیت یا شاخص Excellence نیز به تعداد مقالات کیفی دانشگاه در بین ۱۰ درصد مقالات پراستناد در موضوع مربوطه در سایت سایماگو SCImago در ۲۶ رشته و در بازه زمانی پنج ساله (۲۰۱۲-۲۰۱۶) اختصاص دارد. وزن این شاخص ۳۵ درصد است.
از سال ۲۰۰۴، رتبه بندی وب (یا Webometrics Ranking) دو بار در سال منتشر می شود و بیش از ۲۷ هزار موسسه آموزش عالی در سراسر جهان را پوشش می دهد.
در میان یک هزار دانشگاه برتری که با میزان استنادات مرتب شده اند، رتبه ای اعلام نشده است و تنها بر اساس بیشترین استنادات مرتب شده اند. حدود ۲۰۰ دانشگاه ایرانی در میان هزار دانشگاه برتر دنیا قرار دارند.
همچنین دانشگاه تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشگاه شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دانشگاه بوعلی سینا همدان، دانشگاه اصفهان، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، دانشگاه کاشان، دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه یزد جزء رده های یازدهم تا بیستم قرار دارند.
