فولاد تركيب بسيار متنوعي از آهن، كربن و عناصر آلياژي است به طوريكه ميتوان با تغيير مقدار و نوع اين عناصر، تركيبات مختلف فولادي با خواص بسيار جالب و متفاوت را توليد نمود. اگرچه تاريخچه توليد فولاد به حدود 3000 سال قبل برميگردد، ولي روشهاي جديد جهت توليد محصولات فولادي در قرن 19 ميلادي به كارگرفته شدند. توسعه تكنولوژي توليد فولاد در آن زمان، باعث توليد مقادير بسيار زياد اين محصول گرديد و در نتيجه كاربردهاي جديدي جهت استفاده از آن مثلاً در راهآهن و صنايع اتومبيلسازي به وجود آمد که از آن زمان تا به حال، دامنه کاربرد و توليد اين محصول روزبهروز گسترش بيشتري يافته است. علاوه بر ارزانتربودن فلز فولاد كه سبب مصرف فوق العاده آن مي شود،
مي توان به ويژگي هاي قابليت آلياژسازي و امكان انجام عمليات حرارتي و ديگر عملياتي كه سبب ايجاد خصوصيات بسيار متنوعي در فولاد مي شود اشاره كرد. ويژگي هاي مذكور تنوع عظيمي دركاربرد فولاد ايجاد كرده است. دامنه اين تنوع از سوزن و سنجاق تا كشتي هاي عظيم الجثه اقيانوس پيما و آسمان خراشها گسترش دارد. ماشين آلات ساخته شده از فولاد، همه آنچه كه موردنياز روزانه بشر است را مي سازند. چنين گستره وسيعي از تنوع كاربرد كه امكان پايه گذاري و راهبري صنايع گوناگون را ميسر ساخته ، مقدار مصرف آهن و فولاد را به معياري براي داوري درمورد گستردگي صنعت دركشورها مبدل كرده است. صنعت فولاد به عنوان يکي از پايههاي مهم اقتصادي هر کشور تلقي مي شود و در برخي مطالعات مصرف سرانه فولاد را به عنوان شاخصي براي ارزيابي صنعتي بودن يک کشور برشمردهاند.
در بيش از 61 كشور فولاد توليد مي شود و آهن و فولاد سهمي 2.5 درصدي از تجارت جهاني كالا را در برداشته و سهم آن از صادرات كالاهاي كارخانه اي نيز بالغ بر 3.3 درصد است. در ايران نيز فولاد با حضور در بخشهاي مهم توليدي و صنعتي کشور، نقش بسيار مهمي را ايفا ميکند. اين گزارش به شناخت بازار جهاني فولاد پرداخته و جايگاه ايران در اين بازار تبيين مي شود.
اين گزارش در دو فصل تنظيم شده است، در فصل اول وضعيت فولاد در بازار جهاني مورد بررسي و در آن توليد ، تكنولوژي ، ساختار بازار فولاد و تجارت جهاني فولاد و محصولات آن مورد مطالعه قرار مي گيرد.[1] در فصل دوم نيز وضعيت توليد ، مصرف، ساختار بازار و تجارت فولاد و محصولات فولادي در كشور مورد بررسي قرار خواهد گرفت، در نهايت جمع بندي و نتيجه گيري خواهد شد.