، در حجم 26 اسلاید قابل ویرایش.
بخشی از متن:
ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم رودکی سمرقندی؛ زاده ، اواسط قرن سوم هجری قمری ۲۴۴ قمری) از شاعران ایرانی دوره ، سامانی در سده ، چهارم هجری قمری است. او استاد شاعران آغاز قرن چهار هجری قمری ایران است. رودکی به روایتی از کودکی نابینا بوده است و به روایتی بعدها کور شد. او در روستایی بهنام بَنُج رودک در ناحیه ، رودک در نزدیکی نخشب و سمرقند به دنیا آمد. رودکی را نخستین شاعر بزرگ پارسیگوی و پدر شعر پارسی میدانند. وی در دربار امیر نصر سامانی بسیار محبوب شد و ثروت بسیاری به دست آورد، با این حال در سالهای پایانی عمر مورد بیمهری امرا قرار گرفته بود. او در اواخر عمر به زادگاهش بنجرود بازگشت و در همانجا به سال ۳۲۹ هجری (۹۴۱ میلادی) درگذشت.
رودكی در انواع سخن استاد بوده ،قصیده و قطعه و غزل و رباعی را نیكو سروده است.زبان شعر او بسیار ساده وروان و دور از تكلّف ،و تشبیهات وتصویرهای شعری او غالباً متحرّك و زنده است .
رودكی را حقاً باید پدر شعر فارسی و پایه گذار سبك خراسانی یا تركستانی خواند.در اشعار او شور وشادی،و جدو ملال ،زهر اندرز،شك ویقین به هم آمیخته است تخیل او بسیار قوی و تصویرهای شعریش بسیار گویاست.
رودكی پیش آهنگ قصیده سرایان نیز هست وكهن ترین قصیده ی كاملی كه مشتمل بر تشبیب و تخلص به مدح باشد از وی یادگار مانده است .ابداع رباعی هم به گفته ی صاحب المعجم از اوست.
و...
فهرست مطالب:
زندگینامه
سبک شعر و افکار رودکی
رودكی، شاعر روشن بین
آیا این رودكی كور مادر زاد بوده است؟
رودکی = حافظ قرآن
شیوه شاعری رودکی
تعلیم و پیام رودکی
موسیقی و رودکی
آثار رودکی
کلیله و دمنه
سند باد نامه
اشعار غنایی
مدایح
رودکی در ادبیات فارسی
گذری بر سبک شعر خراسانی
منابع
این فایل با فرمت پاورپوینت در 26 اسلاید قابل ویرایش تهیه شده است.
زبان و ادبیات فارسی