میلادبابرکت حضرت ابی عبدالله الحسین(ع)،دومین فرزند امام علی ( ع ) و فاطمه زهرا ( س ) بنابر مشهور ، روز سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه بوده است .چون خبر ولادتش به پیامبر گرامی اسلام (ص) رسید ، به حضرت علی (ع) و فاطمه فرمود تا کودکش را بیاورد . اسماء او را در پارچه ای سپید پیچید و خدمت رسول اکرم (ص) برد ، آن گرامی به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت .
به روزهای اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش ، امین وحی الهی ، جبرئیل ، فرود آمد و گفت :
(( سلام خداوند بر تو باد ای رسول خدا ، این نوزاد را به نام پسر کوچک هارون ( شبیر ) چون علی برای تو بسان هارون که به عربی ( حسین ) خوانده می شود . نام بگذار )).
و به این ترتیب نام پرعظمت (( حسین )) از جانب پروردگار ، برای دومین فرزند فاطمه(س) انتخاب شد .
روز هفتم ولادتش ، گوسفندی را برای ایشان کشتند و سر آن حضرت را تراشیدند و هم وزن موی سر او را به عنوان عقیقه نقره صدقه دادند .
پس از ولادت ، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) نام وی را (( حسین )) گذاشت ، آن گاه او را بوسید و گریست و فرمود : (( تو را مصیبتی عظیم در پیش است ، خداوندا ! کشنده او را لعنت کن .))
(( اسماء بنت عمیس )) می گوید : وقتی امام حسین (ع) متولد شد رسول خدا ( ص ) آمد فرمود : اسما ! پسرم را بیاور من کودک را در پارچه سفیدی پیچید م و به حضرت دادم.