بررسی حمایت از حقوق مالكیت معنوی

تحقیق و
مقدمه
حمایت از حقوق مالكیت معنوی یك موضوع مهم در مذاكرات تجاری چند حانبه می باشد. مباحث فعلی در مورد حقوق مالكیت معنوی دارای دو وضعیت كاملاً متقاوت می باشد. برخی افراد از حقوق مالكیت معنوی بعنوان یك ابزر اثر بخش برای پیشرفت تكنولوژی و بعنوان یك تسهیل كنند. برای انتقال تكنولوژی برای كشورهای در حال توسعه حمایت می كنند. برخی افراد دیگر یك دید گاه كاملاً متفاوت دارند و حقوق مالكیت معنوی را بعنون تنها عامل دفاع كننده از منافع كشور های پیشرفته در نظر گیرند. برای مثال برخی از اقتصاد دانان اظهار می كنند كه رژیم حقوق مالكیت معنوی  بین المللی فعلی قواعد جهانی بازیهای بین المللی را به نفع كشورهای توسعه یافته تغییر داده است و ایجاد منافع بلند مدت برای كشورهای درحال توسعه بخصوص كشورهای فقیر از جانی جنبه های تجاری حقوق مالكیت معنوی [1] ( TRips) به نظر می رسد كه بسیار پرهزینه و نامطمئن محقق می شنود  ( word Bank 2001) علی رغم این انتقادات احتراز TRips بر این است كه « حمایت و تقویت حقوق مالكیت معنوی باید به ارتقای نوآوری تكنولوژیكی و انتقال  جذب تكنولوژی كمك نماید و منافع متقابل  ایجاد كنندگان و استفاده از دانش تكنولوژیكی را طوری تامین نماید كه به رخساره اقتصادی واجتماعی منجر شود.  TRips   .(Wipo, 1224) منعكس كنند منافع كشورهای پیشرفته می باشد. مخالفان TRips سئوالات اساسی در مورد نقش بالقوه حقوق مالكیت معنوی (TRips[2] ) در انتقال تكنولوژی و جریانهای سرمایه به كشورهای در حال توسعه دارند. برای نمونه، در گزارش اخیر كمیته TRips به خودی خود منجر به افزایش FDI نمی شود، یا این حمایت انتقال  تكنولوژی یا نو آوری محلی را در كشورهای در حال توسعه تشویق نمی كند. (  suns,  2000)  ولی برخی مطالعات اخیر، پروژه uncTAD  -icsTD ( Maslus,2000, lall  and    Albaladejo.20041 ) بینش های جدیدی در مورد رابطه بین IPRs و انتقال تكنولوژی به كشورهای در حال توسعه ارائه می كند. آنها دریافتند كه اثرات IPRs  بر انتقال تكنولوژی به كشورهای در حال توسعه و نوآورن محلی كشورهای در حال توسعه بر طبق سطح توسعه اقتصادی و ماهیت تكنولوژیكی فعالیتهای اقتصادی متفاوت می باشد.
این وضعیت در مطالعه موردی كشور كره وجنوبی مجدداً تایید گردید. بر مبنای تحقیقات بلند مدت بر روی رفتار تركنا در انتقال تكنولوژی و ایجاد توانایی محلی در كره جنوبی، این مقاله نشان می دهد كه:
a) حمایت از IPRs  ممكن است بجای تسهیل استقال تكنولوژی مانع آن شود و در فعالیتهای یاد گیری بدحی در مرحله اولیه صنعتی سازی كه یادگیری از طریق مهندسی معكوس و تقلید از محصولات بالغ خارجی روی می دهد مانع ایجاد نماید.
b ) تنها بعد از اینكه كشورها تواناییهای بومی كافی به همراه زیر ساخت علم و تكنولوژی گسترده برای ایجاد تقلید خلاقانه در مراحل بعدی انباشت كردند، حمایت از IPRs   یك عنصر مهم در انتقال تكنولوژی و فعالیتهی صنعتی خواهدشد. این مقاله تاكید می كند كه ژاپن، كره و تایوان البته این مقاله اشاره ای به آمریكا و دیگر كشورهای اروپایی در خلال انقلاب صنعتی شان نمی كند، نمی توانند به سطوح فعلی پیشرفت مرحله اولیه صنعتی سازی شان فشار وارد آورده باشد، دست یافته باشند.
پیش از این نیز مطالعه ای(   lall.2001) به این نتیجه رسیده بود كه كشورهای در حال توسعه می توانند به منافع بلند مدت ناشی از IPRs  قدرتمند دست یابند تنها بعد از اینكه آنها به یك حدی   ( Threshold) در صنعتی شد نشان رسید. باشند بعبارت دیگر IPRs  قدرتمند ممكن است از سنعتی شدن كشورهای در حال توسعه در مراحل اولیه جلوگیری نماید. و تحت این محیط TPR كشورهای كمی مانند كروه و تایوان، میتوانند در آینده بعنوان اقتصادهای صنعتی شده و  ( [3]NiEs) ظهور پیدا كنند.
در دورة تغییر سریع تكنولوژیكی و متعاقب آن رقابتهای جهانی حساس، متوسط چرخة حیات محصول در كشورهای صنعتی كوتاهتر می شود. برای مثال، در بخشی  الكترونیك چرخة حیات بسیاری از محصولات بیشتر  از دو یاسه سال نیست، اگر كوتاهتر نباشد در بخش های  اندكی چرخه های حیات بیشتر از زمان 20 ساله حمایت از حق ثبت اختراعات ( patent) به درازا می كشند. به عبارت دیگر، اگر نگوییم در همه بخشها، در بیشتر بخش ها در كشورهای پیشرفته درآمدهای بیشتری از سرمایه گذاری تحقیق  و توسعه در چرخه حیات كوتاهتر محصول و قبل از اینكه تكنولوژی ساخت محصول به مرحله بلوغ برسد، بدست می آورند.
بنابراین پیامدهای اقتصادی حمایت قدرتمند از IPR برای محصولات در مرحلة بلوغ تكنولوژی ممكن است برای صاحبان   IPR در كشورهای پیشرفته ناچیز باشد. اما آنها برای شركتهای كوچك و بزرگ تهاجمی محلی در كشورهای در حال توسعه كه به یادگیری تقلیدی وابسته هستند و رشدشان را سركوب شد ؟؟ بسیار پرهزینه می باشند برای اقتصادهای درحال توسعه پیامد حمایت قدرتمندانه تر از IPR كاهش جریان دانش از كشورهای پیشرفته و نرخ پایین تر فعالیت خلاقانه می باشد. بطور خلاصه اگر مقصد بر این باشد كه عرضه كنندگان تكنولوژی در كشورهای  پیشرفته و دریافت كنندگان تكنولوژی در كشورهای در حال توسعه نفعی ببرنند بایستی تقویتIPR متناسب با سطح توسعه اقتصادی باشد. بعلاوه پیچیدگی تولید بخش درگیر، و میزان تهاجمی بودن شركت در ایجاد ظرفیت جذب داخلی بایستی در رابطه با  IPR و انتقال تكنولوژی تفاوتهای درنظر گرفت.