ابتدا شمه اي از موقعيت جغرافيايي و تاريخچه اين كشور:
اين كشور در شرق ايران با جمعيتي حدوداً 20 ميليون واقع مي باشد. اين كشور را شيعه و بقيه را سني ها تشكيل مي دهند.
منطقه افغانسان را كوهستان، به نام بلنديهاي هندوكش اشغال نموده است. تمركز جمعيت بيشتر در جنوب جنوب شرقي است. نيروهاي شيعي مذهب اكثراً در مناطق مركزي كه به هزار جات معروف مي باشد ساكن اند. و در جدار مرز اكثراً اهل تسنن ساكن هستند تا سال 1315 نارد شاه در افغانستان حكومت مي نمود كه با كشته شدن وي «ظاهر شاه» به سلطنت رسيد. در اين زمان بود كه رابطه بين افغانسان با شوروي افزايش يافت بدين ترتيب كه ظاهر شاه با گرفتن وامهاي طويل المدت و بتسن قراردادهايي با شوروي با اين كشور رابطه زيادي داشت.
تا به سال 1340 داود خان نخست وزير ظاهر شاه بود كه با اعلام دموكراسي در اين سال داود خان به همراه كابينه از كار بركنار شد و از اين سال است كه اولين احزاب متولد مي شوند كه در ذيل مختصري از تاريخچه تشكل احزاب و تعداد اين احزاب بيان مي گردد.
اولين حذب به نام «ويش زيليميان» به معناي جوانان بيدار اعلام موجوديت كرد كه افكار مائوئيسي داشت و حزب خلق و پرچم فعلي از بقاياي اين حزب مي باشد. در سال 1341 گروهي به نام جوانان مترقي (شعله جاويد) از اين حزب جدا مي شود و بعد از آن حزب دموكراتيك خلق (تركي-كارمل) جدا مي شود و ببرك كامل هم با عنوان حزب پرچم مستقلاً انشعاب ميكند.