تأملی بر جرم زنای به عنف در حقوق انگلستان

زنای به عنف

زنای به عنف شدیدترین مصداق جرایم جنسی غیركشنده است كه علیه شخص ارتكاب می‌یابد. حداكثر مجازات این جرم، حبس ابد است. این بخش از قانون توسط قانون عدالت كیفری و نظم عمومی مصوب سال 1994 اصلاح شده است.

عنصر مادی

عنصر مادی زنای به عنف هنگامی تحقق می‌یابد كه مردی با مردی [دیگر] یا زنی بدون رضایت وی، مقاربت جنسی داشته باشد. قانون جرایم جنسی مصوب سال 1956 تبصره 1 از ماده 1 آنگونه كه توسط قانون عدالت كیفری و نظم عمومی مصوب سال 1994 اصلاح شده است، بیان می‌دارد: «[زنای به عنف] جرم مردی است كه به زن یا مرد دیگری زنای به عنف می‌كند.»

متهم

دقت كنید كه صرفاً یك مرد می‌تواند به جرم زنای به عنف متهم شود، در قانون، زن نمی‌تواند مرتكب جرم زنای به عنف شود. با وجود این، یك زن ممكن است به معاونت در زنای به عنف متهم شود. مثلاً روزمری وست (Rosemary west) زن فردریك وست (Frederick west)، كه ادعا می‌شد قاتل قتل‌های زنجیره‌ای است، در ابتدا دو اتهام مبنی بر مساعدت و تحریك به زنای به عنف نسبت به دختری بر او وارد بود. در پرونده دی. پی.پی. علیه‌كی.وسی. (DDP V. K. and C) (1997) دو دختر نوجوان (19-13 ساله) به معاونت در جرم زنای به عنف محكوم شدند.

در گذشته اَماره انكارناپذیری وجود داشت مبنی بر اینكه پسران زیر 14 سال نمی‌توانستند مقاربت جنسی داشته باشند و بنابراین نمی‌توانستند در مقابل جرم زنای به عنف مسئول باشند. این قاعده، كاملاً نامعقول به نظر می‌رسید، زیرا واضح بود كه در واقع، چنین پسرانی قادر به مقاربت جنسی هستند. بنابراین، این قاعده توسط ماده 1 قانون جرایم جنسی مصوب سال 1993 نَسخ شد. پسران نوجوان هنوز می‌توانند از حمایت دفاع عمومی طفولیت كه برای كلیه جرایم موجود است، برخوردار شوند.