انسان موجودی اجتماعی است و دارای ابعاد  فیزیکی و روانی خاص خود که طبیعتاً همة این قابلیتها در تربیت و رشد او  مؤثر می باشد. کودک نیز تابع همین قاعده است و برای شناخت درست مفهوم و  معیار کودکی و حقوق متناسب با رشد و شخصیت وی می باید همة ابعاد را در نظر  گرفت، چنانچه ما معتقدیم که اسلام لحاظ نموده است.
اینکه کودک از نظر مفهومی به چه کسی اطلاق  می شود و مراحل کودکی چیست تا سخن از حقوق وی به میان آوریم از ابعاد  مختلف قابل طرح و بررسی است.
در توضیح کلی معمولاً از آغاز تولد تا  حدود 12 –13 سالگی را دوران کودکی می نامند و به دورة قبل از دبستان و بعد  از دبستان تقسیم می نمایند که فرد، در هر دوره شرایط روحی و روانی و فیزیکی  خاص خود را داراست و بر همین اساس نیز موضوع حق و تکلیف می تواند قرار  گیرد.
در یک تقسیم بندی دیگر کودک را طی دو دوره  می توان مورد مطالعه قرار داد. دورة قبل از تمییز و دورة بعد از تمییز و  تشخیص. معمولاً فقهای اسلامی تمییز را نیز چنین تعریف کرده اند که در این  دوره فرد به طور اجمالی از مقتضای عقود و معاملات سردر می آورد و پس از این  دوره در آستانة بلوغ قرار می گیرد یا به تعبیر فقهای اسلامی مراهق می شود و  بعد که بالغ شد مسئولیت پذیری وی آغاز می گردد.
اینکه معیار پایان دورة کودکی چیست نیز از  دیدگاههای مختلف از قبیل قرآن و روایات ائمة اسلامی، فقه اسلامی اعم از  فقه شیعه و سنّی، کنوانسیون حقوق کودک و از دیدگاه قانون مدنی ایران و برخی  قوانین دیگر قابل بررسی است.
 
فهرست مطالب
 
 مقدمه
چگونی مسئولیت قضایی اطفال در نظام حقوقی ایران: جدال شرع و قانون
مسئولیت کیفری
سن بلوغ کیفری و تفاوت آن با سن مسئولیت کیفری
مسئولیت کیفری اطفال در حقوق کیفری ایران
قانون مجازات اسلامی و مسئولیت کیفری اطفال
بررسی جرائم اطفال و نوجوانان در قانون مجازات اسلامی جدید
سابقه تاریخی حقوق کودک
بحث تطبیقی حقوق کودک
مبحث اول دوران باستان – عصر تبعیت از تعالیم زرتشت
عدالت کیفری اطفال و قوانین حاکم قبل از انقلاب اسلامی
انقلاب اسلامی و عدالت کیفری اطفال
سیر تحولات تقنینی عدالت کیفری اطفال در حقوقی موضوعه انگلستان
دوران شکوفایی عدالت کیفری اطفال
رویه قضایی حقوق کودک
مسئولیت حقوقی کودک در حقوق ایران
ایران و کنوانسیون حقوق کودک
جمع بندی و پیشنهاد
            فقه و حقوق اسلامی