پاورپوینت نرمشهای آمادگی جسمانی و فاکتورهای آن

nمقدمه

اهمیت فعالیت بدنی به عنوان بخش مكمل یك زندگی سالم گسترش یافته و شواهد علمی از فواید سلامت بخش تمرین و ورزش در حال افزایش است. بررسی ها نشان می دهند كه فعالیت بدنی با تكرار ، شدت ، مدت مناسب و بر اساس برنامه های منظم ، مزایای قابل توجه دارد. حفظ سطح مناسبی از عناصر آمادگی جسمانی مانند استقامت قلب و عروق ، قدرت و استقامت عضلانی ، تركیب بدنی و انعطاف پذیری ، در كاهش خطر بیماری های قلبی ، فشار خون ، دیابت ، پوكی استخوان ، چاقی ، و ناراحتی های روانی (افسردگی) مؤثر است. كاهش میزان موارد حمله ی قلبی و حفظ عملكرد مستقل در پیری از مزایای تمرینات منظم است. به علاوه افراد دارای فعالیت جسمانی نسبت به افراد غیر فعال از طول عمر بیشتری برخوردارند.

آمادگی جسمانی چیست؟

آمادگی جسمانی عبارت است از توانایی زیستن به عنوان موجودی متعادل و كامل.
و یا آمادگی جسمانی را می توان انجام دادن كارهای روزمره بدون خستگی و صرف انرژی زیاد تعریف كرد.....
 یك فرد علاوه بر سلامت جسمانی باید دارای صفاتی چون رفتار نیكوی انسانی مبتنی بر اصول اخلاقی برخوردار باشد. برنامه های تربیت بدنی به طور جدی آمادگی جسمانی را مورد توجه قرار داده و در بهبود آمادگی و تندرستی كلی نیز تلاش می كند.

آمادگی جسمانی به مفهوم وسیع كلمه عبارت است از : ظرفیت هر فرد برای تولید انرژی ( فرایندهای هوازی ، غیر هوازی و انتقال اكسیژن) توانایی او از نظر كاركردهای عصبی و عضلانی ( قدرت ، هماهنگی ، تكنیك ) قابلیت تحرك در مفاصل و ظرفیت شخص از نقطه نظر فاكتورهای روانی (انگیزه، تاكتیك ) هدف بدنسازی ایجاد راندمان بهتر در كار عضلانی و تامین نیازهای حركتی   می باشد. در اثر تمرینات بدن سازی حركات بدن منظم و هماهنگ شده و خستگی دیر تر ظاهر می شود .

حفظ آمادگی جسمانی چه تاثیری بر زندگی دارد؟

نیل به آمادگی جسمانی و حفظ آن بر تمام جنبه های زندگی تاثیر می گذارد. علاوه بر تقویت تندرستی در افزایش بازده كاری نیز مؤثر است. افراد آماده انرژی بیشتری دارند كه این حالت بر بازده كاری و فكری نیز تاثیر می گذارد. انرژی بیشتر فعالیت های تفریحی و اوقات فراغت را نیز مفید می سازد. آمادگی جسمانی مقاومت در مقابل خستگی را افزایش می دهد و فعالیت جسمانی و الگوی خواب را نیز بهبود می بخشد.
آمادگی جسمانی به طور كلی اجرای حركت های عمومی را بهبود می بخشد. فعالیت بدنی با زندگی روزمره در ارتباط است و افراد دارای آمادگی جسمانی، مهارت های ورزشی را بهتر ارائه می دهند. افراد آماده پس از كار و تمرین شدید خیلی سریع تر از افراد فاقد آمادگی به حالت اولیه برمی گردند.
برای كاهش علائم پیری نیز باید از دوران نوجوانی و جوانی فعالیت های بدنی زا به صورت منظم در طول زندگی انجام داد. افراد فعال و دارای آمادگی در سراسر زندگی از حیث سلامت قلب و عروق، قدرت عضلانی، استقامت عضلانی و تركیب بدنی در حد مطلوبی خواهند بود.

     بر مبنای فلسفه ی  بهتر زیستن، دست یافتن به زندگی سالم به خود شخص بستگی دارد. دست یابی به این مزیت از طریق تغذیه ی درست، تمرین مناسب و منظم، استراحت و آرامش كافی،درمان و پیشگیری از فشارها ی روانی، اقدام به كار های شایسته و محو عوامل خطرناك و قابل كنترل نظیر اعتیاد به سیگار و داروها فراهم می شود.  افرادی كه روش صحیحی را در زندگی پیش بگیرند ، لذت شیرین زیستن در رفاه همه جانبه را خواهند چشید و آنهایی كه در بی راهه قدم گذاشته اند زندگی خود را در معرض خطر قرار داده اند .
میلیون ها نفر از مردم، از كمر درد رنج می برند و بسیاری از این ناراحتی ها به ضعف عضلانی و فقر حركتی و یا فعالیت های نامناسب نسبت داده می شود. كسب و حفظ مقدار مناسبی از این عناصر از خطر ابتلا به كمر درد   می كاهد. میلیون ها نفر از سالمندان و افراد معلول در انجام كارهای روزمره، به علت عدم رشد و تقویت آمادگی جسمانی با مشكلاتی مواجه می شوند. تمرین جسمانی منظم و مناسب، این افراد را برای كار وفعالیت مستقل توانا می سازد. كاهش خطر آسیب عضلانی و مفصلی نیز از نتایج مثبت تمرین منظم و مناسب است.

عوارض عدم آمادگی جسمانی

تحرك نداشتن و یا كم تحركی و دور بودن از تمرینات لازم جهت فعالیتهای ورزشی منجر به خارج شدن از فرم ایده آل و ضعف تمام ارگانیسم بدن می شود . به عنوان مثال عدم تحرك در عضلات به تدریج باعث كوچك و لاغر شدن آن می شود. كافی نبودن تمرین بطور محسوسی بر كارآیی قلب و دستگاه تنفسی تأثیر منفی خواهد داشت و به نحوی كه حجم عضله ی قلب كاهش می یابد و ضربان پایه افزایش
می یابد همچنین در ارتباط با ریه ها ظرفیت حیاتی و مقدار جذب اكسیژن در آن ها كمتر می شود .
به طور كلی علائم ضعف آمادگی جسمانی به قرار زیر است :
1- عضلات بدن به تدریج لاغر می شوند كه در نتیجه ضعف عضلانی و كاهش كیفیت اجرای مهارتهای ورزشی را به دنبال دارد .2- مفاصل و عضلات انعطاف پذیری خود را از دست می دهند كه در نتیجه دامنه ی حركتی كاهش می یابد . و علاوه بر تأثیر منفی در مهارتها زمینه ی بروز كشیدگی یا پارگی عضلانی را نیز فراهم می كند .
3- میزان چربی بدن نسبت به حجم عضلات افزایش   می یابد كه این عارضه بازدهی و عملكرد عضلانی را كاهش می دهد .
4- آمادگی روانی به دلیل از بین رفتن اعتماد به نفس در قابلیت اجرایی مهارتهای مورد نظر تا حد زیادی كاهش می یابد .