مبانی و پیشینه نظری لکنت زبان

توضیحات: فصل دوم مقاله کارشناسی ارشد و دکترا (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو مقاله

توضیحات نظری کامل در مورد متغیر

پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

منبع :    انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)

نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

قسمتی از متن مبانی نظری و پیشینه

لکنت زبان

 توصیف و تعریف لكنت

درمانگران و پژوهشگران، لكنت را یكی از بیماریهای چالش برانگیز در حوزه روانی گفتار می دانند وآن را ناظر بر ویژگی های قابل مشاهده شامل تكرار صدا، هجا، كلمه و یا عبارت، كشیده گویی صداها، تنش عضلانی، قفل هایی كه ممكن است با سایر حركات بدنی در حین تقلای تولید گفتار روی دهد، می دانند(8).

2-2) علت شناسی لكنت

با توجه به تاریخچه و قدمت این اختلال شایع، درمانگران و پژوهشگران حوزه اختلالات روانی گفتار، لكنت را از جنبه های مختلف عضوی(ارگانیسم و فیزیولوژیكال)، روانشناختی و زبانشناختی بررسی كردند. گرچه شواهدی دال بر عوامل ژنتیكی، سابقه خانوادگی، نارسایی های زبانی و روانی و تاخیر بازخورد شنیداری وجود دارد، اما تاكنون علت واحد و اصلی بر ایجاد آن نیافتند. به چند نمونه جدید و مهم آن اشاره می شود.

2-2-1 ) لكنت به عنوان یك اختلال سازماندهی مغزی

بسیاری از مطالعات در هر دو گروه گویندگان با گفتار طبیعی و بیماران آسیب دیده مغزی نشان می دهد كه نیمكره چپ در بسیاری از افراد، نیمكره غالب برای گفتار است. یكی از اولین تئوری هایی كه لكنت را به عنوان فقدان برتری نیمكره ای در نظر می گیرد، تئوری اورتون(1927) و تراویس(1931) است. تئوری آنها اولین تئوری رسمی در زمینه لكنت بود كه دارای یك نظریه علت شناسی بر پایه دستگاه عصبی مركزی افراد لكنتی بود. این تئوری براساس فقدان برتری طرفی در گفتار بود. طبق این نظریه، برتری طرفی طبیعی نیمكره چپ در گفتار و زبان در افراد لكنتی وجود ندارد. در افراد دارای گفتار روان، برتری طرفی نیمكره چپ موجب می شود كه مناطق حركتی نیمكره راست از دستورات نیمكره چپ در زمینه سرعت، دقت، دامنه، قدرت حركات پیروی كنند. هنگامیكه هر دو نیمكره در ارسال دستورات یكسان به نیمكره های هم جهت خود، همكاری دارند، روانی گفتار رخ می دهد. اما هنگامی كه این هماهنگی از بین می رود، هیچكدام از نیمكره ها در كنترل گفتار برتری نخواهد داشت و در این حالت هر دوی آنها قادر به ارسال پیام به دستگاه گفتاری هستند. نتایج این عدم هماهنگی منجر به اختلال در عملكرد هر دو سمت عضلات در گفتار می شود. این اختلال همان علائم آشكار در گفتار است. این تئوری برای سال های متمادی كنار گذاشته شد، زیرا درمان تجویز شده بر اساس این تئوری موثر نبود. این درمان شامل، ایجاد برتری نیمكره چپ بوسیله به كاربردن دست و پای راست به تنهایی بود. گشویند(1985) نمونه جدیدی از تئوری برتری مغزی بیان نمود. وی بیان نمود كه بسیاری از اختلالات گفتاری از جمله لكنت در نتیجه تأخیر ها در رشد نیمكره چپ در دوره جنینی است كه متعاقبا منجر به برتری نیمكره راست برای گفتار و زبان می شود. دیدگاه دیگر از تئوری عدم سازمان دهی مغزی توسط ویلیام وبستر[4](1993) مطرح شد.