اصول بهداشت روانی
سلامت جسم و روان
معیارهای سنجش رفتار نابهنجار
تاریخچه بهداشت روانی
بهداشت روانى شاخهاى از بهداشت عمومى است که در درجه اول به پيشگيرى از وقوع بيمارى و در درجه دوم به تشخيص بهموقع بيمارىها، اقدام فورى براى درمان آنها و در نهايت به يارى فرد مىپردازد تا از توانمندىهاى باقى مانده او حداکثر استفاده را بنمايد.
گفتنى است که تأمين بهداشت روانى به سادگى بهداشت جسمانى نيست، زيرا عواملى که بيمارىهاى جسمانى را ايجاد مىنمايند تقريباً شناخته شدهاند. بهويژه راههاى پيشگيرى و درمان بيمارىهاى عفونى و تبزا، براى پزشکان کار سادهاى است و توصيههاى سهلالوصولى را مىتوانند براى عموم داشته باشند. عوامل بيمارىزا و طرز سرايت آنها مىتواند توضيح داده شود و راههاى پيشگيرى آن اعمال گردد. ولى در مورد بيمارىهاى روانى هنوز وضع به اين روشنى نيست، زيرا در ايجاد و بروز بيمارىهاى روانى عوامل متعددى دخالت دارند و حتى در مورد برخى از بيمارىهاى روانى زمينه ابتلاء به آن قبل از تولد يعنى در دوران جنينى و يا دوران اوليه زندگى بعد از تولد شروع مىشود و همچنين عوامل رواني، فضا و جو روانى حاکم در خانواده و نحوهٔ برخورد والدين با فرزندان از اهميت ويژهاى برخوردار است.