خردادماه را همه با نام امتحانات و دانشآموزان ميشناسند. ماهي كه كسب نتايج يك سال تلاش در عرصه تعليم و تربيت است و برخي از دانشآموزان همواره خرداد را با استرس امتحان و نتايج پاياني سال سپري ميكنند.
اضطراب و دلهره پيش از امتحان مسئله جديدي نيست و تقريبا نميتوان براي از بين بردن نگرانيهاي قبل از امتحانات پايان سال راه حلي پيدا كرد اما ميتوان با تدابير خاصي اين استرس را كم كرد. كارشناسان معتقدند كه مثلث والدين، دانشآموز و معلمان و مسئولان برگزاري امتحانات نقش موثري دارند كه هر يك بايد به خوبي نقش خود را ايفا كنند. پافشاري خانوادهها براي كسب نمرهاي بيش از توان دانشآموزان تعادل ذهني آنها را به هم ميريزد. محيط خانواده و مدرسه نبايد ارزشگذاري دانشآموز از طريق نمره را به دانشآموز القا كند. برخي از معلمان كسب نمره متوسط توسط دانشآموزي را كه با علاقه درس ميخواند بسيار ارزشمندتر از نمرات عالي دانشآموزي ميدانند كه از ترس توبيخ شدن در مدرسه و خانه تلاش كند. بايد فرهنگ ارجح بودن يادگيري بر كسب نمره در مدارس و خانوادهها نهادينه شود.
آمادگي جسمي دانشآموز براي شركت در جلسه امتحان به اندازه آمادگي روحي او اهميت دارد. گرسنگي، خوردن غذاهاي سنگين و حتي پوشيدن لباسهايي كه نتواند دانشآموز را در مقابل سرما يا گرماي محل امتحان حفظ كند نيز در كاهش توان تحليل علمي و به هم ريختن قواي ذهني و افزايش استرس او در جلسه امتحان موثر است.