کاهش عملکرد شايد شما هم تا کنون با کودکي بيش فعال روبه رو شده باشيد . کودکي که نتواند آرام در جايش بنشيند ، تمرکز نداشته باشد و هيچ وقت کاري را که شروع مي کند به پايان برساند. کودکي که دائم درصدد آزار کودکان ديگر است و مي توان گفت که هيچ کسي او را دوست ندارد و نمي خواهد با او بازي کند . راستي ، ما به عنوان يک مربي ، معلم يا پدر و مادر در مقابل چنين کودکي چه وظيفه اي داريم . بايد با او بستيزيم و از راه اعمال زور بر رفتار او اثر بگذاريم ؟ او را ناديده بگيريم و به کار خود با کودکان ديگر ادامه دهيم ؟ يا با شناخت رفتارها و خلق و خوي او ، به کودک کمک کنيم که خود را با جمع سازگار کند و درصدد رفع مشکل او برآييم.
ناآرامي حرکتي و تحريک پذيري مطالعه موردي: اميد پسري فعال و بدون آرام و قرار اميد ، پسري پنج ساله اي است که صبح با نيرو و انرژي زيادي به کودکستان مي آيد که قابل کنترل نيست . او دنبال بازي مي گردد و بيشتر پازلي را انتخاب مي کند که کمتر از بيست تکه دارد و آن را در حدود سه دقيقه درست مي چيند . پس از آن به اتاق نقاشي مي رود . پس از کشيدن چند خط سريع روي کاغذ ، نقاشي را تمام مي کند. پس از چند نقاشي از اين نوع ، به اتاق گروه بر مي گردد