كنفرانس جهاني آموزش براي همه (EFA ) ، سال 1990 ( 1369) در جامتين تايلند به همت پنج سازمان بين المللي ( يونسكو ، يونيسف ، صندوق جمعيت سازمان ملل ، بانك جهاني و برنامهي عمران ملل متحد ) برگزار گرديد ، اواخر دهه 90 شش اجلاس منطقه اي به منظور بررسي نتايج ارزيابي ملي كشورهاي هر منطقه و تدوين چارچوب عمل هاي منطقه اي آموزش براي همه ، تشكيل شد كه مبناي تهيه ي اعلاميه ي نهايي اجلاس دوم آموزش براي همه آوريل 2000 ( ارديبهشت 1379) در داكار سنگال شد .
در اجلاس داكار سندي با عنوان " چارچوب عمل داكار ، آموزش براي همه عمل به تعهدات جمعي " در 21 ماده تصويب گرديد . در اين سند ، آموزش به عنوان يكي از حقوق اساسي بشر ، كليد توسعه ي پايدار كشورها و صلح و ثبات بين ؟آن ها دانسته شده است .تحقق اهداف آموزش براي همه ، ضمن توجه به تفاوت هاي فردي و شخصيتي يادگيرندگان ، به عنوان امري داراي فوريت ، اعلام و ديرترين زمان تحقق اهداف آن ، سال 2015( 1394) مشخص شد . همچنين با عناوين مختلف بر ضرورت مشاركت مؤسسات بين المللي ، عوامل ملي ، منطقه اي وزير منطقه اي ( جامعه ي مدني و مجامع محلي و غير دولتي ) تأكيد شد .
در ماده ي 7 چارچوب عمل داكار تحقق اهداف آموزش براي همه در شش بند مورد تعهد جمعي قرار گرفته و شركت كنندگان در راستاي تحقق اهداف شش گانه ، در خصوص رعايت دوازده راهبرد توافق نموده اند