کودک از ابتداى ورود بهدنياى مدرسه، پيوسته در اين تلاش است که به زندگى خوب، سالم و پرطراوت دست يابد. در تأمين اين نياز و تحقق چنين هدفي، بهرهمندى دانشآموزان از امکانات ورزشي، در کنار ساير عوامل تربيتي، بسيار سازنده و مفيد خواهد بود و لذا معلمان آگاه تربيتبدنى مدارس، بايستى به آموزش صحيح تربيتبدنى به دانشآموزان همت گمارند و در اين راه از هيچ کوشش ثمربخشى دريغ ننمايند. کليه تلاشها بايد در جهت توسعه آموزش تربيتبدنى و دانش نوين اين رشته در بين دانشآموزان باشد چرا که از گذشتههاى دور، اعتقاد ما بر اين است که “روح سالم در بدن سالم است”. پس چه بهتر که اين کار، از مدارس آغاز گرديده و بهنحو صحيح و اصولى دنبال گردد.
روشهاى آموزش مهارتهاى ورزشى در مدارس
براى آموزش مهارتهاى ورزشي، روشهاى مختلفى بکار مىرود. اين روشها با توجه به تأثير و شرکت حسهاى مختلف در يادگيري، در سه گروه بهشرح زير تقسيمبندى مىگردند:
- روش تکلمى:
يکى از رايجترين روشهاى آموزش مهارتها يا شيوه اجراء يک فعاليت، استفاده از روش تکلمى است. در اين نوع شيوه، معلم مرحله به مرحله يا بهطور خلاصه، چگونگى اجراء يک فعاليت در مراحل مختلف را فقط بهوسيله زبان بازگو مىکند. او بهعنوان يک وسيله کمکى اوليه، يادگيرنده را به آنچه در قالب عمل بايد پياده کند آگاهى مىدهد و در حقيقت يک تصوير کلى از فعاليت مورد نظر را در ذهن فرد بهوجود مىآورد. در آموزش با اين روش، دانشآموزان مراحل مختلف حرکتها را از طريق شنيدن و گوش دادن ياد مىگيرند