نواحی برون شهری در ترکیب اجتماعی نا همسان هستند، که ویژگی محیطهای سریع تغییر کننده را دارند. سیستم کشاورزی در نواحی برون شهری نتیجه مهاجرت از نواحی روستایی هستند،جذب شرکتهای زراعی سازنده، زارعان شهری که بدنبال توسعه امکانات در حاشیه ها هستند.
هر دو سیستم های زراعت شهری و برون شهری بسیار گوناگون هستند، رسیدن و نتیجه گیریهای کلی دشوار هستند. بخشی از دلیل رشد مشاهده شده در کشاورزی شهری و برون شهری بخاطر قابلیت سازگاری و سهولت حرکت مقایسه شده با کشاورزی روستایی است. سرعت رشد شهری و تغییر استفادۀ زمین مسائل زیادی مثل زیر بنای ناکافی، جمعیت و فشار اشتغال، ازدحام، فقر نشینی ایجاد شده از گروههای کم در آمد، غذای سرشار از مواد مغذی تازه نا امن، و تنزل محیطی (طبیعی بعلاوه اجتماعی) را بوجود خواهد آورد. ستیزه جویی تهیۀ غذای سالم و کافی از لحاظ مواد مغذی برای ساکنان شهر واقعی است. انجام این وظایف تحت شرایط رشد و انبوهی می طلبد که سیاست گذاران از فرصتهای ادغام منابع مدیریتی و تلاشهای طراحی، درک پیوندهای بالقوه میان نواحی روستایی و شهری، و پیش بینی تغییر نیازهای شهروندان کشور- هم روستایی و هم شهری استفاده کنند. افزایش تهیه غذای شهری (مخصوصاً غذای تازه غنی از مواد مغذی)، استخدام و تولید درآمد، توسعه محیط شهری، کاهش نا امنی غذایی جهانی، و حفظ نواحی طبیعی کمکهای عمدۀ کشاورزی برون شهری هستند