علاوه بر شيفت دهنده هاي فاز الكترونيكي، وسايل الكترومكانيكي براي تغيير فاز در رادارهاي آرايه فازي، مخصوصاً در مدلهاي اوليه به كار گرفته شده بودند. گرچه شيفت دهنده هاي الكترومكانيكي در حال حاضر كاربرد وسيعي ندارند، براي بازگويي تنوع وسايلي كه در آنتن هاي آرايه اي به كار گرفته مي شوند اين نوع شيفت دهنده ها در اين مبحث تشريح مي شوند.
يكي از اولين و ساده ترين شيفت دهنده هاي فاز الكترومكانيكي، يك خط انتقال است كه طولش به صورت مكانيكي و توسط يك بخش تلسكوپي تغيير مي كند. اين وسيله، خط كشنده ناميده مي شود. بخش تلسكوپي ممكن است به شكل U باشد، و. طول خط توسط روشي شبيه به ساز بادي تغيير مي كند. خط كشنده (linestretcher) اغلب در كابل كواكسيال به كار گرفته مي شود. يك خط كشنده مكانيكي شيفت فاز بيشتري را نسبت به خط كشنده متداول در شيفت دهنده فاز خط مارپيچ مي دهد. سرعت فاز در يك خط انتقال مارپيچ به ميزان قابل توجهي كمتر از سرعت نور است. به اين دليل يك حركت مكانيكي مطلوب، تغيير فاز بيشتري را نسبت به يك خط كشنده در خط انتقال متداول توليد مي كند. بنابراين يك شيفت دهنده فاز كوتاهتر، مخصوصاً در باندهاي فركانسي VHF و UHF مفيد مي باشد. كاهش در طول ابعاد معادل با ضريب پاياني از مارپيج مي باشد، كه اين ضريب برابر با نسبت محيط به ارتفاع حلقه مي باشد