معلوليت دگرگونيهايي از نظر آناتومي و فيزيولوژي در بدن فرد ايجاد مي كند كه در يك مقطع شخص بيمار محسوب مي شود ولي بعد از درمان، علي رعم داشتن ضايعه، بايد تا حد امكان زندگي طبيعي داشته باشد. وسايل كمكي در اين بين نقش مهمي دارند. از جمله اين وسايل كمكي، صندلي چرخدار است كه در صورت استفاده و تجويز درست، وسيله مناسبي براي دادن كمكهاي حركتي به افراد معلوليت دار بوده و به آنها در انجام امور شخص تا حد زيادي استقلال مي دهد. صندلي چرخدار داراي انواع و اقسام مختلفي است كه بسته به نوع و ميزان معلوليت فرد و شرايط ديگر تجويز مي شود. [1]. صندلي هاي چرخدار در يك سيستم تقسيم بندي به دو گروه كه در يكي نيروي محركه توسط انسان و در ديگري از طريق يك موتور سوختي يا الكتريكي تأمين مي گردد. هدف در اين پروژه طراحي و ساخت صندلي چرخدار الكتريكي مي باشد. صندلي چرخدار الكتريكي نخستين بار در اوايل قرن بيستم اختراع شد [2]. اما به دليل مشكلاتي كه وجود داشت مصرف عمومي پيدا نكرد. در دهه 1940 استفاده از باتري اتومبيل و موتورهاي استارتر، امكان ساخت صندليهاي ساده تري را فراهم كرد. البته سيستم هاي اوليه فقط با يك سرعت حركت مي كردند. كمي بعد با استفاده از روشهاي مكانيكي مثل كلاچ، امكان كنترل سرعت براي صندليها ايجاد شد. از دهه 1960 به بعد استفاده از ترانزيستور دو قطبي[1] دو طراحي كنترل كننده هاي سرعت ايمني صندليها بسيار بالا رفت. در حال حاضر از ماسفت قدرت [2] براي كنترل سرعت موتورهاي DC در صندلي چرخدار الكتريكي استفاده مي شود. علي رغم سابقه زياد صندلي چرخدار الكتريكي در دنيا، اين وسيله تاكنون در ايران ساخته نشده است. هدف پروژه آغاز گاهي در اين مسير مي باشد
[1] - BJT (Bipclar Junction Transistor)