در سالهاي اخير صنايع توليدي پيشرفت هاي قابل توجهي كرده است. اين پيشرفت با افزايش تعداد سيستمهاي خودكار در صنايع توليدي قابل اندازه گيري مي باشد. رمز موفقيت اين سيستمها در انتخاب مناسب و استفاده كارآ از منابع قابل دسترس از قبيل ماشينها، ابزارها، قيد و بندها، و سيستمهاي حمل و نقل مواد مي باشد. انتخاب و استفاده مناسب از اين منابع، بهره وري را افزايش مي دهد. در عين حال، مشخصات طراحي مربوط به سيستمهاي جديد پيچيده تر مي شود. طراحان و استفاده كننده گان از سيستمهاي توليدي خودكار سعي كرده اند كه با به كارگيري ابزار جديد از عهده اين پيچيدگيها برآيند.
سيستمهاي مبتني بر دانش، دسته اي از ابزارهاي جديد را ارائه مي دهند كه براي بهبود وظايف طراحي و مديريت در سيستم هاي توليد خودكار بكار مي روند