معلوم شده است كه تاثير طرح راس تيغه كه قوياً نشت گاز داغ در راس را تحت تاثير قرار مي دهد، يك توزيع كننده اصلي به تاثير آيروديناميكي توربين هاي مي باشد. راس هاي تيغه نوعاً از سطوح توسعه يافته در وضعيت هاي پرتويي دور از تيغه در حال گردش تشكيل شده اند كه در معرض گازهاي داغ در همه جهات قرار گرفته و خنك سازي آنها مشكل بوده و مورد هدف توان پتانسيل براي پوشش دهي بخاطر سايش در برابر حالت ساكن خارجي مي باشند.
داده هاي تجربي كمي براي توزيع هاي انتقال حرارت در راس هاي تو رفته وجود دارد كه براي توربين‌هاي در حال دوران با مقياس كامل كه در حال كار در شرايطي هستند كه محيط موتور واقعي را شبيه سازي مي كند، به دست آمده است. به خوبي معلوم شده است كه تفاوت فشار بين بخش فشار و مكش تيغه ها جريان را از طريق فاصله آزاد راس ايجاد مي كند. يك راس تخت در اكثر موارد قابل قبول نمي باشد چون آسيب هاي شديدي به وجود مي آيد كه مي تواند با سايش راس در مورد
طرح راس جامد، ارتباط داشته باشند. اكثر طرح هاي راس تيغه يك حفره مربع شكل را با ديواره نازك در راستاي بخش فشار و مكش ايجاد مي كند كه در وضعيت سايش راس، از آسيب كمتري برخوردار است. با اين وجود، حضور اين حفره در راس باعث يك ميدان جريان پيچيده تر از حالت ايجاد شده در يك تيغه نوك تخت مي شود