رابطه توانمندسازی و رضایت شغلی

رضایت شغلی عبارت است از حدی از احساسات و نگرشها ی مثبت که افراد نسبت به شغل خود دارند. رضایت شغلی نتیجه ادراک کارکنان است که محتوا و زمینه شغل آن چیزی را که برای کارمند ارزشمند است فراهم می کند.

رضایت شغلی یک احساسی مثبت یا مطبوع است که پیامد ارزیابی شغلی یا تجربه ی فرد است . این حالت احساسی مثبت ،کمک به سلامت فیزیکی و روانی افراد می کند .از نظر سازمانی ، سطح بالای رضایت شغلی منعکس کننده ی جو سازمانی بسیار مطلوب است که منجر به جذب و بقاءکارکنان می شود . (جیت اس کندان ص 86 )

توانمند سازی منابع انسانیبه عنوان یک رویکرد نوین انگیزش درونی به معنی آزاد کردن نیروهای درونی کارکنان و همچنین فراهم کردن بستر ها و به وجود آمدن فرصت ها برای شکوفایی استعدادها ، توانایی ها ، و شایستگی های افراد می باشد .

علاوه بر این باعث می شود تا کارکنان نسبت به شغل وسازمان خود نگرش مثبتی داشته باشند . توانمند سازی با تغییر در باور ها ، افکار ، و طرز تلقی های کارکنان شروع می شود . بدین معنی که آنان باید به این باور برسند که توانایی تاثیر گذاری و کنترل بر نتایج شغلی را دارند و احساس کنند که اهداف شغلی معنی دار و ارزشمندی را دنبال می کنند و باور داشته باشند که با آنان صادقانه و منصفانه رفتار می شود (عبداللهی و نوه ابراهیم ، 1385 ص8 ).

فهرست مطالب
1-2 مقدمه
1-2 مبانی نظری
1-2-1 توانمند سازی
2-2-2 ریشه های توانمند سازی
3-2-2 تعریف مفهوم توانمند سازی
4-2-2 رویکردهای توانمند سازی
5-2-2 توانمند سازی بعنوان یک سازه ارتباطی
6-2-2 توانمند سازی بعنوان یک سازه انگیزشی
4-2 مدل چهار مرحله ای توانمند سازی تری ویلسون
5-2 مدل توانمند سازی بلانچارد و زیگامی
6-2 مدل توانمند سازی کانگر
7-2 مدل توانمند سازی کویین و اسپریتزر
8-2 مولفه های توانمند سازی

3-2 رضایت شغلی
1-3-2 عوامل موثر بر رضایت شغلی
2-3-2 پیامدهای رضایت و عدم رضایت شغلی
3-3-2 رضایت شغلی و عملکرد
4-3-2 اندازه گیری رضایت شغلی

منابع