پرسشنامه سبک های حل تعارض زناشویی زوجین رحیم 1992 (ROCI-II) نسخه B فرم دوم

پرسشنامه سبک های حل تعارض (ROCI-II)، نسخه B ، رحیم (1992)، فرم 2 است که پنج سبک حل تعارض را که شامل 1- سبک یکپارچگی 2- سبک مصالحه 3- سبک اجتناب 4- سبک تسلط یابی یا مسلط شده 5- سبک متعهد شده (ملزم شده)، را می سنجد و این ابزار دارای 28 سوال در مقیاس پنج گزینه ای لیکرت که شامل مخالفم، کاملاً مخالفم، نظری ندارم، موافقم، کاملاً موافقم طراحی شده است این پرسشنامه توسط پژوهشگر (1388)، به فارسی برگردانده شده است.

بدین صورت که ابتدا فرم ا صلی ترجمه و اصلاحات لازم در آن صورت گرفته است؛ و به دنبال آن از 12 نفر از متخصصین داخلی و خارجی و صاحب نظر خواسته شد که متن اصلی این پرسشنامه را مطالعه کرده و آن را با متن فارسی تطبیق دهند و در صورت لزوم نظرات اصلاحی خود را نیز بیان نموده و جمله پیشنهادی خود را اضافه نمایند. نتایج به دست آمده نمایان ساخت که پرسشنامه مذکور دارای روایی صوری خوبی است.

بلک و موتون (1964)، اولین بار اقدام به مفهوم سازی برای طبقه بندی سبک های حل تعارض بین فردی نمودند. آنها شیوه های برخورد با تعارش را به پنج سبک طبقه بندی نمودند که عبارتند از: حل مسأله ، انعطاب پذیری ، اجبار سازی ، کناره گیری و سهیم شدن (رحیم، 1983)، مدل آن ها توسط توماس (1976)، مجدداً مورد تفسیر قرار گرفت (رحیم، 1983). در پژوهش های بعدی مشابه مفهوم بلک، موتون و توماس سبک های روبرو شدن با تعارض بین فردی در دو بُعد اساسی مورد بررسی قرار گرفت، توجه به خود و توجه به دیگران، اولین بُعد درجه ای (بالا یا پایین)، را که شخص کوشش می کند تا علاقه مندی های خود را برآورده کند را توضیح می دهد. ترکیب این دو بعُد که منتج به پنج سبک حل تعارض بین فردی می شود .
 

برای سبک های ذکر شده چهار مقیاس وجود داردکه عبارتند از: مقیاس بلک و موتون (1964)، هال (1969)، لارنس و لورش (1967)، توماس و کای لمن (1974)، (رحیم، 1983، ص112-111). پرسشنامه سبک های حل تعارض رحیم (1983)، دارای سه نسخه A، B و C است که نسخه اول دارای 35 آیتم و پنج خرده مقیاس برای نشان دادن پنج سبک حل تعارض می باشد. نسخه دوم و سوم دارای 28 آیتم و پنج خرده مقیاس می باشند که هر خرده مقیاس یک سبک حل تعارض بین فردی را نشان می دهد. پرسشنامه سبک های حل تعارض در اصل برای چگونگی برخورد با تعارض در سازمان های مالی طراحی شده است. مطالعات نشان داده است که این ابزار را می توان در سایر سبک های حل تعارض بین فردی مثل خانواده، دوستان و همشیره ها بکار گرفت (هاموک و همکاران ، 1990؛ لیم هنگ ، 2000).

سؤالات این مقیاس به شکل لیکرت 5 نقطه ای نمره گذاری می شود. مقیاس لیکرت در این مقیاس دربرگیرنده عبارات کاملاً مخالفم (نمره1)، مخالفم (نمره2)، نظری ندارم (نمره3)، موافقم (نمره 4) و کاملاً موافقم (نمره 5)، می باشد. هر یک از سؤالات می تواند نمره ایی از 1 تا 5 کسب کند. و سپس با توجه به تعداد ماه های هر زیر مقیاس، نمره کلی آن زیر مقیاس به دست می آید. حداقل و حداکثر نمره هر زیر مقیاس نیز با توجه به تعداد ماه های آن از 1 تا 5 خواهد بود. بر این اساس زیر مقیاس یکپارچگی با داشتن 7 آیتم، نمره ایی با حداقل 7 و حداکثر 35 خواهد داشت. نمره نهایی این زیر مقیاس (نمره 35)، بر 7 تعداد سؤالات آن تقسیم می شود و نمره به دست آمده برابر با 5 خواهد بود. نمره هر زیر مقیاسی که بیشتر باشد نشان دهنده این است فرد از آن سبک برای حل تعارض خود ستفاده می کند (باباپور، 1384). عبارات خرده مقیاس های این ابزار به شرح زیر است، سبک یکپارچگی دارای 7 عبارت، سبک مسلط دارای 5 عبارت، سبک ملزم شده دارای 6 عبارت، سبک کناره گیری دارای 6 عبارت، سبک مصالحه دارای 4 عبارت می باشد. عبارات از نوع مقیاس پنج درجه ا ی لیکرت می باشند.