روانشناسی و علوم تربیتی
شیوههای فرزند پروری، اعتقاد و نظر والدین نسبت به چگونگی ارتباط با کودک است که والدین در رابطه با فرزندان خود اعمال میکنند و در شکل گیری شخصیت آینده کودک نقش بسزایی دارد. هدف تمامی شیوه های فرزند پروری، پرورش کودک و آماده سازی وی برای ایفای نقشی است که گروه و حوزه ی فرهنگی وی بر عهده اش می گذارند.
کودکان چنان پرورش می یابند که بتوانند راه و رسم زندگی والدین خود را در ایفای نقش خود پی گیرند. والدین واسطه انتقال آرمان های فرهنگی کودک به اجتماع هستند. آرمان های فرهنگی هر اجتماع تعیین کننده ی نوع و چگونگی آموزش هایی است که کودک باید فرا گیرد و از آنجا که الگوها و ایده آل های خود، کودکان را به شیوه های متفاوت پرورش می دهند.
کودک اولین بارایده آل ها و آرمان ها و بایدها و نبایدها را از محیط خانواده و والدین خود می آموزد. خانواده یکی از عوامل موثر در رفتار افراد است. کودک در محیط خانواده تجارب گوناگونی را کسب می کند و از طریق این محیط کوچک است که با دنیای خارج آشنا می گردد و طرز معاشرت با دیگران را می آموزد (احدی،1381).
فهرست مطالب
تاريخچه شیوههای فرزند پروری
2-11-1 اهمیت شیوههای فرزند پروری
2-11-2 تعامل والدین- فرزند
2-12 شخصیت و روابط والدین با فرزندان
2-13 انواع شیوه های فرزندپروری
2-13-1 شیوه فرزند پروری مقتدرانه
2-13-2 شیوه فرزند پروری مستبدانه
2-13-3 شیوه فرزند پروری سهل گیرانه
2-14 نگرش هاي فرزندپروري
2-14-1 اقتدار و نفوذ والدين در خانواده و فوايد آن
2-14-2 طبقه اجتماعي و سبک فرزندپروري
2-15 فرهنگ و فرزندپروري
2-16 نظریه های فرزندپروري
2-16-1 نظريه بامريند
2-16-2 نظريه» اريکسون
2-16-3 الگوي زيگلمن
پیشینه پژوهش سبک های فرزند پروری
پیشینه داخلی سبک های فرزند پروری
پیشینه خارجی سبک های فرزند پروری
منابع