رویکردهای نظری رضایت از زندگی و عوامل مرتبط با آن

نتایج مطالعات آرسلان، هموتا و آسلو (2010) نشان داد که بین عزت نفس و رضایت از زندگی همبستگی مثبتی وجود دارد. بزرگمهر و سلیمی (2012) به این نتیجه رسیدند که تنهایی عاطفی یک پیش بینی‌کننده‌ی قوی منفی برای رضایت از زندگی است. مطالعات رضاپور و همکاران (1389) نشان داد که دینداری از طریق اثر بر اضطراب، افسردگی، نشانه‌های جسمانی و کنشوری اجتماعی بر رضایت از زندگی تأثیر دارد.

نتایج مطالعه‌ی مالکوک(2010) نشان داد که ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های مقابله نقش مهمی در توضیح بهزیستی ذهنی بازی می‌کند. روان نژندی پیش بینی کننده‌ی منفی و برونگرایی و باوجدان بودن پیش بینی کننده مثبتی برای بهزیستی ذهنی است. پژوهش کجباف، سجادیان، کاویانی و انوری(1390) نشان دهنده‌ی این است که سبک زندگی اسلامی و شادکامی بارضایت از زندگی رابطه‌ی مثبت و معناداری وجود دارد. مطالعه‌ی احدی نریمانی، ابوالقاسمی و آسیایی (1388) نیز نشان داد که بین هوش هیجانی و خودکارآمدی با رضایت از زندگی رابطه‌ی مثبت معنادار وجود دارد.

افرادی که بهزیستی ذهنی و رضایت از زندگی بالایی دارند، بیشتر علاقه‌مندند در اجتماع نقشی به عهده بگیرند، وقت فراغت پرشورتری برای خود ایجاد کنند و در فعالیت‌های عمومی بیشتر شرکت کنند. دارای روحیه مشارکتی بیشتری هستند و عمدتاً دارای هیجان‌های مثبت‌اندوازارزیابی مثبت رویدادهای در حال وقوع استقبال می‌کنند. در مقابل افرادی که بهزیستی ذهنی و رضایت از زندگی پایینی دارند، شرایط و رویدادها را نامطلوب ارزیابی کرده و به همین دلیل هیجانات نامطلوب مثل اضطراب، افسردگی و پرخاشگری را بیشتر تجربه می‌کنند (داینر،2000).

فهرست مطالب
تعریف نظری رضایت از زندگی
تعریف عملیاتی رضایت از زندگی
بخش اول: رضایت از زندگی 4

آغاز توجه به بهزیستی 4
تعریف بهزیستی 5
ابعاد مختلف بهزیستی از نظر ریف 6
تعریف رضایت از زندگی 7
عوامل مرتبط با رضایت از زندگی 9
رضایت از زندگی و نوجوانی 14
رویکردهای نظری رضایت از زندگی 15
پیشینه پژوهشی درباره رضایت از زندگی 21

پیشینه تحقیق
تحقیقات انجام شده خارجی
تحقیقات انجام شده داخلی

منابع و مآخذ
منابع فارسی
منابع انگلیسی