چارچوب نظری و پیشینه پژوهش خودپنداره جسمانی

خودپنداره جسمانی معمولا قبل از خودپنداره روانی ایجاد می شود. بنابراین کودک قبل از اینکه تصویری از توانایی ها، خواسته ها و نیازها و آرزوها و نقش آن ها در زندگی داشته باشد، یک تصویری از ویژگی های بدنی و جسمانی-اش دارد، البته باید توجه کرد که شکل گیری خودپنداره جسمانی بدون درگیری عاطفی میسر نیست.

جرسیلد (1956) در بحث خودپنداره جسمانی بیان کرده تصویر بدنی مانند یک اثر فتوگرافیک نیست بلکه در تمامی جنبه هایی که یک فرد خودش را می بیند، احساسات و نگرش هایش نیز به نوعی در برابر تغییر مقاوم هستند. به تدریج با رشد فرد، خودپنداره جسمانی و روانی با هم ترکیب می شوند و این زمانی اتفاق می-افتد که کودک در دوره دوم کودکی باشد. در این زمان فرد درباره خودش به عنوان یک واحد کل فکر می کند (49 و 50).

خودپنداره جسمانی زمانی شروع به رشد می کند که کودک تفاوت بین خود و دیگران را کشف می نماید. یک الگوی قابل پیش بینی برای خودیابی کودک، از طریق نگاه کردن به خود در آینه گزارش شده است. معمولا در هفته هجدهم کودک می تواند در آینه به خود نگاه کرده و تصویری از خود جسمانی اش در ذهن ایجاد نماید (50).

فهرست مطالب

-1 مقدمه 11
2-2-1 مفهوم خود 11
2-2-2 خودپنداره 11
2-2-3 مدل های ساختاری خودپنداره 14
2-2-4 تقسیم بندی خودپنداره 15
2-2-5 خودپنداره جسمانی 16
2-2-6 ابزارهای چندگانه خودپنداره 17
2-2-7 عوامل موثر بر خودپنداره جسمانی 19
2-2-7-1 بالیدگی و خودپنداره جسمانی 19
2-2-7-2 فعالیت بدنی و خودپنداره جسمانی 24
2-2-7-2-1 مدل های تاثیر فعالیت بدنی بر خودپنداره جسمانی 26
2-2-7-3 شاخص توده بدنی و خودپنداره جسمانی 31
2-2-7-4 وضعیت اجتماعی- اقتصادی و خودپنداره جسمانی 31
2-3 پیشینه تحقیقی 33
2-3-1 تحقیقات مربوط به رابطه فعالیت بدنی و خودپنداره جسمانی 33
2-3-2 تحقیقات مربوط به بالیدگی و خودپنداره جسمانی 39
2-3-3 جمع بندی 42

پیشینه تحقیق
تحقیقات انجام شده خارجی
تحقیقات انجام شده داخلی

منابع و مآخذ
منابع فارسی
منابع انگلیسی