پرسشنامه تفکر قطعی نگر یونسی و میرافضل با روایی و پایایی معتبر

این پرسشنامه یک پرسشنامه محقق ساخته است که بر پایه مبانی نظری مربوط به نظریه های شناختی (یونسی، 1383) و نیز تجربه های بالینی، توسعه داده شده است (یونسی، عسگری و بهرامی، 1387). این مقیاس دارای 36 سوال است که با روش 4 امتیازی لیکرت (1 برای گزینه کاملا موافقم تا 4 برای گزینه کاملا مخالفم)، نمره گزاری می شود. بدین ترتیب، هر چه نمره فرد در مقیاس بالاتر باشد، میزان قطعی نگری وی بیشتر است.

پایایی
یونسی و بهرامی (1387)، در یک گروه 100 نفری از نمونه پژوهش خود پایایی این مقیاس را به دست آوردند که اعتبار کل این مقیاس از طریق ضریب همسانی درونی برابر با 821/ . و از طریق بازآزمایی (با فاصله یک هفته) برابر با 78/ . بود.

روایی
برای رواسازی این پرسشنامه، در دو مرحله مقدماتی و نهایی پژوهش اصلی، از تحلیل عامل اکتشافی، تأییدی و همگرا استفاده شده است. نتایج تحلیل مؤلفه های اصلی نشان می دهد که پرسشنامه از پنج عامل: 1) قطعی نگری کلی، 2) قطعی نگری در تعامل با دیگران، 3) مطلق نگری فلسفی، 4) قطعی نگری در پیش بینی آینده و 5) قطعی نگری در حوادث منفی تشکیل شده است که در مجموع حدود 38 درصد واریانس را تبیین می کنند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نیز درستی استخراج داده ها را تأیید می کند.نتایج این دو تحلیل در جدول شماره 8 آمده است.یونسی و بهرامی(1387)، روایی همگرای پرسشنامه تفکر قطعی نگر را نیز بر پایه ضریب همبستگی آن با نمره افسردگی بک مشخص کردند. این مقدار را با محاسبه ضریب همبستگی پیرسون در یک گروه 100 نفری از نمونه پژوهش خود به دست آوردند، برابر با r = ./33 و از لحاظ آماری در سطح کمتر از 1./. معنادار بود.